غزل : خامُشی ِ خلوت-سروده شاعر گرانقدر داوود احمدی (باقی)
یک عمر اگر بعضی ، همراه ِ مِی و عودند
گویی گِل ایشان را ، جز آب نیفزودند
نالد به خود از غیرت ، اسپند ، ولی اینان
در غایت بی عاری ، خالی ز تب و دودند
ره سوی فنا بردند ، در وصلت این عالـَم
جمعی که بدین وادی ، دل داده و فرسودند
خیلی کـُله ِرندی از فرق زمان بردند
حال آنکه غلامانی ، در میکده ها بودند
خوش باد دم ِ مستی ، بر گوشه نشینانی
کز خامُشی ِ خلوت ، اعراض نفرمودند
مخموری ِ « باقی » هست ، از صحبت درویشان
کاین قِسم جماعت را ، با عشق درآلودند
…………………….
داود احمدی- باقی
…………………….
مهکام مجله اینترنتی آموزش خانواده تنها مرجع انتشار اشعار استاد داود احمدی متخلص به باقی