چه چیزی را به نامزدمان بگوییم و چه نگوییم
چه چیزی را به نامزدمان بگوییم ؟
بسیاری از دختران و پسران جوان در هنگام خواستگاری و یا بعد از آن در ازدواج با خود می اندیشند که باید : چه چیزی را به نامزدمان بگوییم . اگر بگوییم خوب است یا بد ، اگر فلان موضوع را به خواستگارم بگویم شاید نظرش عوض شود ! نکند در آینده از این موضوع که گفتم خواستگار یا همسرم سوء استفاده کند ، نکند فلان مورد را به سرم بزند ، سرزنشم کند ، اگر فلان موضوع را نگویم و بعد بفهمد چی ، نکند در آینده به من بگوید تو روراست نیستی دروغ گویی که فلان چیز را نگفتی ، نکند با کوچکترین اختلاف نظر بگوید تو از همان اول هم فلان بودی و …
خوب ! کاملا طبیعی که دختر و پسرهای دم بخت اینگونه افکار به ذهنشان برسد پس برای روشن شدن اینکه چه چیزی را به نامزدمان بگوییم و چه نگوییم ؟ چه در مراسم خواستگاری ، چه در زمان ازدواج ،از نظر دکتر تریوه روانشناس، مشاور خانواده و عضو انجمن روانشناسی بالینی ایران که در این باره نکات و توصیههای کاربردی و مفیدی را ارائه میدهد استفاده می کنیم :
چه چیزی را به نامزدمان بگوییم
در زمان مناسبی موضوعات را مطرح کنید
نخستین چیزی که در عنوان کردن مطالب خصوصی آن هم در دوران آشنایی با فردی که قرار است با او ازدواج کنید باید در نظر بگیرید انتخاب زمان مناسب است. مسائل خصوصی و مهمی که قصد دارید با شریک آینده زندگیتان مطرح کنید بسته به اینکه در چه زمانی مطرح بشود بازخورد متفاوتی را در او ایجاد میکند؛ بنابراین قبل از صحبت کردن با فرد مورد علاقهتان بهتر است یک الگوی منظم از آنچه میخواهید بازگو کنید، در ذهنتان ایجاد کنید یا اینکه فهرستی از آنها تهیه کرده، براساس میزان اهمیت و لزوم مطرح کردن، آنها را اولویتبندی کنید؛ به عنوان مثال مطرح کردن یک بیماری ارثی خانوادگی در جلسه نخست چندان مناسب نیست.
شاید شما گمان میکنید که اگر در همان جلسه نخست این مساله را عنوان نکنید ممکن است طرف مقابل تصور کند که شما قصد فریب دادن او را داشتید اما بهتر است ابتدا معیارهای ازدواج و مسائل مهمتری را که لازم است دو نفر بر سر آنها به توافق برسند مطرح کرده و درباره آنها بحث و گفتوگو کنید و بعد از اینکه به این نتیجه رسیدید که طرف مقابل برای ازدواج با شما مناسب است، مسائل خصوصیتری از این دست را عنوان کنید.
چه چیزی را به نامزدمان بگوییم
از بیماریهای ارثی و جدی خود و اعضای خانواده با هم صحبت کنید
بسیاری از بیماریها منشاء ارثی و ژنتیکی دارند، که می تواند از شما به فرزندانتان منتقل شوند (مانند برخی از عقب ماندگی های ذهنی) بنابر این شما در این زمینه موظف هستید که این اطلاعات را حتما با نامزدتان در میان بگذارید. در اینباره علاوه بر در نظر گرفتن حقوق و منافع خودتان باید حقوق انسانی او را هم در نظر بگیرید و به او هم حق انتخاب بدهید چون طرف مقابل شما به عنوان یک انسان حق دارد از موضوع باخبر بشود و براساس معیارها، اعتقادها و حساسیتهایش در این زمینه تصمیم بگیرد. ممکن است فردی نخواهد فرزندش از بیماری ژنتیکی همسرش ارث ببرد. مصداق حقوقی این موضوع در قانون مدنی کشورمان هم تحت عنوان «خیارات و انفساخ نکاح» آمده است؛ بنابراین قبل از رسمی شدن ارتباط در زمانی مناسب فردی را که قرار است با او ازدواج کنید در جریان موضوعاتی اینچنینی قرار دهید. بهتر است خود شما به تنهایی یا همراه یکی از اعضای خانوادهتان با او در اینباره صحبت کنید.
چه چیزی را به نامزدمان بگوییم
درباره فرهنگ خانواده های حتما صحبت کنید
عنوان کردن موضوعاتی از این دست که کجا زندگی میکنید، از نظر اقتصادی و اجتماعی در چه وضعیتی قرار دارید، فرهنگ، آداب و رسوم و نحوه تعامل اعضای خانواده و فامیل با یکدیگر و دیگران چگونه است، به ایجاد شناخت دقیقتر بین شما و طرف مقابل کمک زیادی میکند. خیلی از افراد فقط اصرار به ازدواج دارند و گمان میکنند پنهان نگه داشتن بعضی از موارد به حفظ آبروی آنها و خانوادهشان کمک میکند؛ در صورتی که اینها مواردی نیستند که بتوان تا آخر عمر آنها را پنهان کرد.
اگر خانواده شما از نظر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و. . . بهگونهای است که در شما احساس ضعف ایجاد میکند، اصلا خجالت نکشید و آن را عنوان کنید. اتفاقا از اینکه توانستهاید از بطن این خانواده، به جایگاه کنونیتان برسید به خودتان ببالید و به خانوادهتان نیز افتخار کنید. اگر یکی از اعضای خانواده شما معلولیت یا بیماری و موقعیت خاصی دارد که شما را خجالتزده میکند، لطفا قبل از هرگونه اقدامی برای ازدواج نسبت به تکامل ذهنیات منفی خود اقدام کنید. بیماری برچسب ارزشی هیچ انسانی نیست؛ پس با آن انسانی برخورد کنید و واضح و شفاف درباره آن با کسی که قرار است در آینده جزوی از خانواده شما بشود صحبت کنید. اگر طرف مقابل نیز همینطور فکر و رفتار کرد بدانید که قدم مناسبی برای ازدواج با وی برداشتهاید.
درباره اهداف و آرزوهایتان با احتیاط صحبت کنید
ممکن است شما هم از آن دسته افرادی باشید که اهداف و آمال و آرزوهای زیادی در ذهنشان دارند. اگر این اهداف واقعی و قابل دسترس هستند، دور از ذهن به نظر نمیرسند، برای رسیدن به آنها برنامهریزی کردهاید و با جدیت آن برنامه را دنبال میکنید، میتوانید در صورت لزوم درباره آنها با فردی که قرار است با او ازدواج کنید صحبت کنید، در غیر این صورت بهخصوص در ابتدای آشناییتان لزومی ندارد بهطور دقیق و شفاف درباره آنها با نامزدتان صحبت کنید.
بهطورکلی بهتر است اهداف کوتاهمدت خود را واضح و اهداف بلندمدتتان را کمی محتاطانه بیان کنید. اگر با اطمینانی عمیق نسبت به اهدافی که خودتان هم تصور، پیشگویی و برنامه دقیق و درستی درباره آنها ندارید صحبت کنید، انتظارات دقیقی را برای خودتان تراشیدهاید. تحقق نیافتن و برآورده نشدن آنها در آینده از میزان اعتبار شما نزد نامزدتان میکاهد؛ بنابراین در اینباره دوراندیش باشید و محتاطانهتر عمل کنید.
چه چیزی را به نامزدمان بگوییم
مشاوره پیش از ازدواج
بهطور کلی ضروری است قبل از ازدواج نزد یک روانشناس یا مشاور متخصص بروید و از کم و کیف صفات شخصیتی و سلامت روانشناختی خود و فردی که میخواهید با او ازدواج کنید آگاه شوید. اگر دو نفری که قرار است با هم ازدواج کنند شناخت کامل و نسبتا صحیحی از یکدیگر به دست آورند و با آگاهی کامل و از روی منطق همسر آیندهشان را انتخاب کنند، در زندگی مشترک آینده نسبت به کسانی که عجولانه، شتابزده و از روی احساس شریک زندگیشان را انتخاب میکنند، به مراتب مشکلات کمتری خواهند داشت و طعم خوشبختی را بیشتر خواهند چشید.
بسیاری از افرادی که پس از ازدواج در زندگی مشترک دچار مشکل و شکست میشوند و برای حل مشکلاتشان به روانشناس مراجعه میکنند عنوان میکنند که همسرشان تغییر کرده و او دیگر آن شخصی نیست که آنها تصورش را میکردند اما بهتر است بدانید که این واقعا تغییری نیست که در او رخ داده بلکه برداشت، تصور و شناخت شما اشتباه بوده است؛ در حالی که هم اکنون با واقعیت روبهرو شدهاید.
ما در ابتدای هرگونه ارتباطی نقابی را تحت عنوان «پرسونا» به چهره میزنیم تا مطلوبتر و دوستداشتنیتر به نظر برسیم اما بعد از ازدواج دیگر نقاب احتیاج نیست و افراد چهره واقعی خود را نشان میدهند و همین موضوع بعد از مدتی باعث ایجاد تناقض در شما میشود؛ بنابراین برای اینکه به شناخت صحیحتر و دقیقتری از طرف مقابلتان برسید و آگاهی پیدا کنید که شما و شخصی که برای زندگی مشترکتان انتخاب کردید از نظر خصوصیات و ویژگیهای شخصیتی با یکدیگر سازگاری دارید و براساس اصول و معیارهای علمی و روانشناختی برای ازدواج با یکدیگر مناسب هستید قبل از هر اقدام جدی و رسمیای به یک روانشناس و مشاور پیش از ازدواج مراجعه کنید.
چه چیزی را به نامزدمان بگوییم
به نظر روانشناس و مشاور اعتماد کنید
در بسیاری از موارد دیده میشود که افراد برای مشاوره پیش از ازدواج به روانشناس مراجعه میکنند و روانشناس با بررسی موقعیت، ویژگیهای شخصیتی طرفین و مسائل پیشرو به این نتیجه میرسد که این دو نفر چندان برای ازدواج با یکدیگر مناسب نیستند اما مراجعین به این دلیل که در طول دوره آشنایی به یکدیگر علاقهمند شدهاند، روی انتخاب فرد مورد نظرشان برای ازدواج اصرار و پافشاری میکنند.
شاید به این دلیل اینگونه برخورد میکنند که گمانشان این است که این فرد نخستین و آخرین انتخاب آنهاست. این افراد با وجود همه تفاوتها، اختلافنظرها و اتفاقات ناخوشایندی که برایشان پیش آمده و پیشبینی میشود که در آینده بیشتر و شدیدتر هم بشود، سعی میکنند هر طوری که هست این انتخاب را به سرانجام و نتیجه برسانند و با چانهزنیهای پیدرپی نهایت تلاششان را میکنند خود، طرف مقابل و مشاورشان را توجیه کنند که فردی که برای ازدواج انتخاب کردهاند مناسبترین و بهترین گزینه است. عدهای هم هنگامی که میبینند مشاور نظرات آنها را تایید نمیکند، جلسات مشاوره را رها کرده، براساس احساسات و میل خودشان نتیجهگیری میکنند.
این نکته را در نظر داشته باشید که روانشناسان و مشاوران براساس تخصص، تجربه و معیارهای علمی و روانشناختی نظرشان را در اینباره به شما اعلام میکنند و به عنوان یک متخصص و یک شخص بیطرف در این زمینه بهمراتب نتیجهگیری منطقیتر و صحیحتری نسبت به شما که در این برهه شدیدا درگیر عواطف و احساساتتان شدهاید، دارند؛ بنابراین علیرغم همه علاقه و احساسی که به طرف مقابلتان دارید اگر پیش از ازدواج به روانشناس و مشاور مراجعه میکنید به نظر او اعتماد کنید و درباره ازدواج منطقیتر تصمیمگیری کنید.
چه چیزی را به نامزدمان بگوییم
مسائل مهم و اساسی را مطرح کنید
اگر قبل از ازدواج مساله حادی برای شما پیش آمده مثلا مرتکب جرم و خطایی شدهاید که دیگران هم از آن باخبر شدهاند و امکان برملاشدن آن پس از ازدواج وجود دارد، بعد از اینکه از طرف مقابلتان به شناخت و اعتماد قابل قبولی رسیدید، با توجه به ویژگیهای او حتما مساله را به گونهای مناسب برای او عنوان کنید.
چون امکان دارد او پس از مطلع شدن از این موضوع توضیحات بیشتری در اینباره از شما بخواهد؛ بنابراین اگر بازگو کردن آنها باعث رنجش و آزار شما میشود و گمان میکنید نمیتوانید با تسلط کامل وقایع را آنطور که باید برای او توضیح دهید و ممکن است همه چیز آنطور که شما دوست دارید پیش نرود، حتما ابتدا با یک روانشناس در اینباره صحبت کنید و بعد از اینکه آمادگی و تسلط کامل را به دست آوردید، آن را با نامزدتان در میان بگذارید.
چه چیزی را به نامزدمان بگوییم
چه چیزی را به نامزدمان نگوییم ؟
گناهانی که بین شما و خدایتان هستند را نگویید
هر انسانی در زندگی کارهای اشتباهی انجام داده است که فقط خودش می داند و خدا . اینگونه گناهان اگر نزد هر کسی فاش شود کار درستی نیست چه برسد که برای نامزدتان بخواهید درباره آنها صحبت کنید. شما فکر می کنید نامزد شما واقعا خوشحال می شود اگر بفهمد همسرش در گذشته بارها و بارها رابطه نامشروع داشته ! یا بفهمد که شما واقعا عاشق خودباخته فلان شخص بوده اید و الان هم او را دوست دارید.
عشق های گذشته را برای خود نگه دارید
بسیاری از مراجعانی که قصد ازدواج دارند، به روانشناسان و مشاوران ازدواج مراجعه میکنند و از این موضوع پریشان و نالان هستند که بعد از اینکه موضوعات کاملا خصوصی را که در گذشته برایشان اتفاق افتاده به نامزدشان گفتهاند او سردرگم شده و نسبت به ادامه این رابطه دچار شک و تردید شده است. مطرح کردن موضوعات و مسائل عاطفی زندگی قبلی شما در زندگی جدیدی که قصد بنای آن را دارید نهتنها به هیچ دردی نخواهد خورد بلکه ممکن سد راه شما هم بشود.
پس بهتر است از گفتن آنها بهخصوص در ابتدای رابطه که هنوز به شناخت کاملی از یکدیگر نرسیدهاید و اعتماد کامل به یکدیگر پیدا نکردهاید صرفنظر کنید. عدهای گمان میکنند صحبت کردن درباره روابط صمیمانه قبلی، نشاندهنده صداقت آنهاست و درستی و پاکی آنها را نزد فردی که قرار است با او ازدواج کنند تضمین میکند و با این کار اعتماد او را به خود جلب میکنند در صورتی که گفتن روابط صمیمانه قبل از آشنایی با وی، احساسات عاطفی طرف مقابل را مخدوش کرده و برعکس تصورتان سبب بیاعتمادی او نسبت به شما میشود.
چه چیزی را به نامزدمان بگوییم
مسائل جزئی و پیشپا افتاده را مطرح نکنید
عصبانیتها و بینظمیهای موردی و ضعفهایی در مهارتهای زندگی و. . . برای همه انسانها اتفاق میافتند؛ مثلا اینکه افراد در سال چند بار عصبانی میشوند یا در مواقع خیلی پرتنش تیک عصبی میگیرند، موضوعات ناچیزی است که مطرح کردن آنها در ابتدای آشنایی چندان ضروری و مهم به نظر نمیرسد و عنوان کردن آنها باعث تردید و وسواسهای انتخابی بیمورد میشود. اگر اشتباهات و لغزشهایی را در دوران مجردی انجام دادهاید و کسی هم از آنها باخبر نشده اما شما به اشتباه خود پی برده و به این نتیجه رسیدهاید که انجام آن کار اشتباه بوده و قصد ندارید آن را دوباره تکرار کنید، لزومی ندارد درباره آن با شخصی که قرار است شریک زندگی شما شود، صحبت کنید. علاوه بر این هرگز از طرف مقابلتان نخواهید که به مسائلی اینچنینی درباره خودش اشاره کند و درباره آنها به شما توضیح دهد.
منبع:tanzimekhanevadeh