آموزش اصول برقراری ارتباط انسانی با فرزندان
آموزش اصول برقراری ارتباط انسانی با فرزندان
ـ عدم آگاهی دست اندرکاران تعلیم و تربیت نسبت به نقش و وظایف خود ؟
ـ عدم توجه به روان شناسی کودک و نوجوان ؟
ـ تکرارکورکورانه روش های تربیتی نادرست برای کودکان و نوجوانان ؟
ـ عدم توجه به روش های برقراری رابطه انسانی با فرزندان ؟
محیط مطلوب پس از زمینه ی مناسب وراثتی , مهمترین و ضروری ترین نیاز برای رشد یک انسان محسوب می شود. اگر ما در نقش ” معلم ـ مربی“ توانستیم خود را بسازیم و با کودک درست رفتار کنیم , کودک هم درست رفتار می کند .(انعکاس رفتار)* دراین راستا میان کودک و مربی باید فضایی انسانی ،صمیمانه و صادقانه بوجود آورد و سعی کرد به طور عملی و عینی یک الگو و سرمشق مطلوب برای کودک بود. آنچنان که طبق ضرب المثل معروف :
” دوصدگفته چو نیم کردار نیست .“
کودک بیشترین اثر را از اعمال و کردار ما می پذیرد تا گفتار ما .
۱) شناسایی کامل و همه جانبه ی آن پدیده ی رفتاری (جلوگیری از جزیی نگری )
۲) توجه به ریشه یابی و علت یابی رفتار ( طرح چراها)
۳) اندیشیدن به راه یابی ( چه باید کرد ؟ چه راه حلی ؟ چه اقدامی ؟ و …
حال باید کودک و نوجوان را باور نمود و اوراپذیرفت . داشتن یک رابطه ی خوب و انسانی مقدماتی ترین و ضروری ترین مرحله ی کار با کودک یا نوجوان است .
● انعکاس رفتار
▪ کودکان چگونه رفتار می کنند ؟ همانطور که با آنها رفتار می شود .
ـ اگر سلوک و رفتار با کودک همراه با نام خدا و یاد خداباشد ،کودک خداشناسی را می آموزد .
ـاگر سلوک و رفتار با کودک همراه درستی و صداقت باشد ، کودک درستکاری و راستگویی را می آموزد .
ـ اگر سلوک و رفتار با کودک همراه با بردباری و تحمل باشد ، کودک صبر و استقامت را می آموزد .
ـ اگر سلوک و رفتار با کودک همراه عدالت و مساوات باشد ، کودک عدالت خواهی را می آموزد .
ـ اگر به رفتارهای درست کودک توجه شود یا پاداش داده شود ،فردی قدرشناس بار می آید .
ـ اگر سلوک و رفتار با کودک همراه دشمنی و خصومت باشد،کودک عنادورزی و کینه توزی را می آموزد .
ـ و ….
–
● اهمیت و ضرورت برقراری رابطه ی انسانی
بنابراین اگر رابطه ” مربی ـ معلم “ با دانش آموز نادرست است ,قبل از هرگونه اقدامی باید ریشه یابی کنیم . چرا؟
بنابراین :
برقراری رابطه انسانی با کودک ، ضروری ترین و حیاتی ترین مرحله ی تعلیم و تربیت به شمار می آید و بدانید که نوجوان امروز ، کودک دیروز و جوان فردا است .
–
–
● اصول برقراری ارتباط :
۱) اصل دانایی
۲) اصل آموزش پذیری و تربیت پذیری
۳) اصل آشناسازی با واقعیت ها
۴) اصل اعتدال
۵) اصل اغماض و انعطاف پذیری
۶) اصل الگوپذیری و تقلید
۷) اصل اهمیت بازی
۸) اصل ایجاد امنیت روانی
۹) اصل برخورد مثبت و مثبت فکر کردن
۱۰) اصل برقراری ارتباط عاطفی و کلامی
۱۱) اصل پاسخگویی به پرسش های کودک و نوجوان
۱۲) اصل پذیرش و احترام متقابل
۱۳) اصل پرهیز از برچسب زدن و پیش داوری
۱۴) اصل پرهیز از خجالت دادن و سرزنش کردن
۱۵) اصل پرهیز از دستور دادن و تهدید کردن
۱۶) اصل پرهیز از مشاجره
۱۷) اصل تشویق و تایید کردن
۱۸) اصل تعدیل انتظارها با توانایی های کودک و نوجوان
۱۹) اصل توجه به تفاوت ها و شباهت های فردی
۲۰) اصل توجه به نیازهای همه جانبه
۲۱) اصل ثبات عاطفی
۲۲) اصل خود تصمیم گیری و مشارکت
۲۳) اصل خودشناسی
۲۴) اصل خودنمایی مطلوب و ابراز وجود
۲۵) اصل رازداری
۲۶) اصل شناخت و آگاهی
۲۷) اصل شکیبایی و بردباری
۲۸) اصل صداقت و اعتماد
۲۹) اصل عامل بودن و عمل گرایی
۳۰) اصل قاطع و جدی بودن
۳۱) اصل محبت
۳۲) اصل مستقل سازی
۳۳) اصل مسوولیت پذیری
۳۴) اصل مهار احساسات
۳۵) اصل هماهنگی عاملان تربیت
● سخن آخر درباره آموزش اصول برقراری ارتباط انسانی با فرزندان
در ارتباط با کودک همواره باید خداوند متعال را ناظر و حاضر دانست و درگفتار و رفتار این اعتقاد را باید نشان داد . ( اصل خدا محوری ) از سوی دیگر باید عاشق بود و کودک را دوست داشت .
–
دریک کلام باید :
با کودک و نوجوان رفیق بود و با او براساس رفق و مدارا رفتار کرد . معلمان و مربیان و مدیران موفق کسانی هستند که با اطرافیان خود رابطه انسانی برقرار می کنند و همواره توکلشان به خدا است و از حضرت دوست یاری می جویند .
–
دکتر احمد به پژوه
کارشناسی مشاوره دوره عمومی
منبع : اصول برقراری رابطه انسانی با کودک و نوجوان-میگنا