رفتارهای منفی و لجبازی کودکان
رفتارهای منفی و لجبازی کودکان : عوامل زیادی در رفتار های منفی و لجبازی
کودکان وجود دارد .از جمله فضای خانواده ،بحث و گفتگو هایی که بین پدر و مادر
شکل میگیرد. نوع ارتباط والدین نوع برخوردشان با فرزندان میتواند باعث این رفتار
های منفی شود.
برای مقابله با نافرمانی چکار میتوان کرد؟
وقتی از کودک خود میخواهید برای ناهار بیاید و او فریاد میزند که «الان نه!» و اگر
دوباره خواستید که به هر حال بیاید و عصبانی شد، خود را جای او بگذارید. اگر در
حال اسکیت بازی کردن با دوستاناش است، بگویید که میدانید ترک بازی کار
سختیست ولی غذا آماده شده است.
درکشان کنید
این کار برای این است که به او نشان دهید، علیرغم اینکه جزئی از مشکل بودهاید،
ولی در واقع طرف او هستید.
سعی کنید عصبانی نشوید .حتی اگر همسایهها سرگرم تماشای این نمایش بین شما و
کودک دبستانیتان باشند.
مهربان و درعین حال درخصوص ضرورت آمدنش مصر باشید.
حد و حدودی مشخص کنید. کودکان دبستانی نیازمند – و حتی خواهان- محدودیت
هستند، پس این محدودیتها را وضع کنید و مطمئن شوید که فرزندتان از آنها اطلاع
دارد. حد و حدود را گوشزد کنید.
اگر فرزندتان (مثل هر بچه دیگری) در اطاعت از این حدود مشکل دارد، روی
راهحلها کار کنید. در مورد وضعیت پیشآمده صحبت کنید و سعی کنید که به عمق
مسئلهی نافرمانی فرزندتان راه یابید.
شاید به این دلیل از انجام دادن تکالیف خانه خودداری میکند که در ریاضیات مشکل
دارد. در این شرایط، یک بازی رایانهای ریاضی یا چند جلسهی تقویتی با برادر یا
خواهر بزرگتر موثر خواهد بود. اگر بداند که شما نیز به همراه او در پی یافتن راهی
برای حل مشکل هستید، میزان نافرمانی خود را کاهش خواهد داد.
تنبیه ممکن است کودک را به خوب رفتار کردن وادارد، ولی تنها از روی ترس است.
بهتر است که او کار خوب را با میل خودش انجام دهد چون اینکار روز را برای او
خوشایندتر می کند و احساس خوبی در او ایجاد میکند.
تنبیه ممکن است او را به خوب رفتار کردن وادارد، ولی تنها از روی ترس است. بهتر
است که او کار خوب را با میل خودش انجام دهد چون اینکار روز را برای او
خوشایندتر می کند و احساس خوبی در او ایجاد میکند.
از بهانهها استفادهی مثبت کنید
وقتی کودک دبستانی شما به خاطر اینکه چیزی یا کاری مطابق میلاش نبوده، در
آستانهی عصبانی شدن قرار میگیرد، به او کمک کنید تا خونسردی خود را بازیابد. به
جای دستور تنبیهی («برو تو اتاقت»)، وی را تشویق کنید که در گوشهی مورد
علاقهاش در اتاقخواب خود یا کاناپهای راحت در نشیمن تنها بنشیند تا آرام گیرد.
به کودک دبستانی خود قدرت و اختیار بدهید. سعی کنید برای فرزند خود فرصتی برای
بروز دادن استقلال شکوفاشدهاش فراهم آورید. بگذارید خود لباسهایش را انتخاب کند.
(البته تا جایی که تمیز و فاقد لک یا سوراخ باشند). به عقیدهی نلسون (این نوع مشارکت
به این معنا نیست که کودک دبستانی شما همهکاره است. بلکه تنها نشان میدهد که به وی
و نیازهایش اهمیت میدهید)
منبع: سایکولوژی نی نی وبلاگ
مطالب مفید:
تهدید ، بچه ها را لجباز می کند
رفتار های منفی و لجبازی کودکان