"> 9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد - مهکام
مشاوره آنلاین مهکام

9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد

9 راهکار ادب کردن کودکان

ادب کردن کودکان مساله ای که هر پدر و مادری روشی در اجرای آن بکار می برد که گاهی جواب می دهد و برخی مواقع هم روش اجرایی پدر و مادر درباره ادب کردن کودکان در عمل معکوس جواب می دهد. اگر شما هم از جمله والدین مسئولی هستید که دوست دارید بچه های با ادب داشته باشید دعوتتان می کنم تا از مطالب مفید و کاربردی خانم جنت لنزبری در زمینه تربیت کودکان ( با روش تربیت نوزادان و کودکان همراه با احترامRIE ) که ترجمه شده است استفاده کنید.

*****************

9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد (1)-www.mehcom.com

9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد (1)-www.mehcom.com

خانم جنت لنزبری:

بدرفتاری کودکان شرم آور نیست، نیاز به تنبیه هم ندارد. بلکه فریادی برای جلب توجه یا بیانگر نیاز آنها به خواب است. شاید هم تقاضایی برای قرار دادن قوانین محکم تر و پایدارتر در خانه باشد.

کودک شما دارد محدوده استقلال نوظهورش را می آزماید. او تمایل لحظه ای زیادی دارد که قوانین و هنجارها را بشکند و در عین حال شدیدا نیاز دارد که بداند والدینش با کنترل او و تغییرندادن این قوانین به وی احساس امنیت می دهند.

هیچ شکی نیست که کودکان به تأدیب نیاز دارند. مگدا گربر می گوید : ” عدم تأدیب نشانگر مهربانی نیست، بیانگر بی توجهی است.”

کلید تادیب موثر و سالم ، نوع نگرش ماست. دوران نوپایی کودکان بهترین زمان است که ما مهارتهای پدر و مادر بودن را در خودمان تقویت کنیم و کودکان را صادقانه، مستقیم و مهربانانه راهبری کنیم تا بتوانند برای سالیان پیش رو به ما تکیه کنند.

در اینجا چند دستورالعمل در این زمینه آورده شده است:

1- یک محیط قابل پیش بینی فراهم آورید و انتظارات معقول داشته باشید

وجود یک روند معمول و قابل پیش بینی روزانه به نوزاد کمک می کند آنچه از او انتظار می رود را حدس بزند. این شروعی برای انضباط کودک است. خانه، ایده آل ترین مکانی است که نوزادان و کودکان می توانند بیشتر روز خود را در آن بگذرانند.

قطعا ما گاهی ناچاریم برای انجام کارهایی بچه ها را با خودمان ببریم ولی نمی توانیم از یک کودک انتظار داشته باشیم که در یک مهمانی شام، در یک خرید طولانی مدت در مرکز خرید و وقتی روزش پر از فعالیتهای برنامه ریزی شده اینچنینی است، در ضمن رفتار بسیار خوبی هم داشته باشد.

9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد (4)-www.mehcom.com

9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد (3)-www.mehcom.com

2- از بدرفتاری کودکان نترسید و این رفتارها را به خودتان نگیرید

وقتی در کلاسهای من کودکان بدرفتاری می کنند معمولا والدینشان نگران می شوند که نکند فرزندشان یک قلدر لوس و بی ادب باشد. وقتی والدین چنین ترسهایی را بروز می دهند سبب می شوند که کودک این شخصیت منفی را در خود نهادینه کند یا در حداقل حالت ممکن متوجه نگرانی و اضطراب والدینش می شود و این امر باعث تشدید رفتار بدش می گردد.

پیشنهاد مطالعه:  دلبستگی والد - كودك و سلامت روانی

به جای آنکه ویژگیهای بدی را به بچه نسبت دهیم باید یادبگیریم که بدون عصبانیت و ایجاد چالش، صرفا اجازه ندهیم آن رفتار را انجام دهد و بدین ترتیب این نوع رفتار را در ریشه بخشکانیم.

اگر بچه ی شما توپ را توی صورت شما پرت می کند ، سعی کنید از این کارش آزرده نشوید.علت این کار این نیست که او شما را دوست ندارد، او بچه بدی هم نیست. او دارد (به روش یک کودک) از شما می خواهد قوانینی که او نیاز دارد و احتمالا وجود ندارد را وضع کنید.

3- در لحظه ، با آرامش و مثل یک مدیرعامل پاسخ دهید

پیدا کردن لحن مناسب برای وضع و بیان قوانین مقداری تمرین می خواهد. اخیرا مدتی است به والدین توصیه می کنم که سعی کنند خودشان را یک مدیرعامل موفق و کودکانشان را یک زیردست قابل احترام تصور کنند.

مدیرعامل اشتباهات دیگران را با اعتماد به نفس تصحیح می کند و به خوبی مدیریت می کند. او از لحن نامطمئن و سوالی استفاده نمی کند و عصبانی و احساساتی نمی شود.

کودک ما نیاز دارد که احساس کند ما دربرابر رفتارش عصبی نمی شویم و درباره وضع قوانین جدید مردد نیستیم . وقتی ما بدون هیچ تقلا و زحمتی در جایگاه مسوولیت و ریاست قرار داریم ، کودکمان احساس آرامش می کند.

سخنرانی کردن، واکنش های احساسی نشان دادن و تنبیه کردن به کودک ما درک و فهم درستی از اشتباهش نمی دهد و تنها ممکن است ما سبب ایجاد حس گناه و شرم در کودک شویم. بهترین پاسخ اینست که یک جمله ساده، بدون احساسات و مستقیم مثل این بگوییم:

“من اجازه نمی دم این کار رو بکنی. اگر دوباره پرتش کنی ازت می گیرمش.” و در همین حین با دستهایمان مانع آن رفتار شویم. مهم است که به سرعت واکنش نشان دهیم. اگر آن لحظه بگذرد برای واکنش نشان دادن خیلی دیر است پس باید تا دفعه بعد صبر کنیم.

4- از افعال و ضمایر اول شخص مفرد استفاده نمایید

والدین اغلب عادت دارند خود را “مامان” یا “بابا” بنامند. بهتر است برای ایجاد مستقیم ترین و صادقانه ترین ارتباط ممکن با کودکان نوپای خود، از افعال اول شخص استفاده نمایید. کودکان نوپا ممنوعیتها را امتحان می کنند تا قوانین را دریابند. وقتی من می گویم “مامان دوست نداره اِما (Emma ) گربه رو بزنه” من با کودکم ارتباط مستقیمی را که او بدان نیاز دارد ( تو و من )  برقرار نکرده ام.

5- اخراج ممنوع

من همیشه به یاد کارشناس نوزاد مگدا گربر (Magda Gerber) می افتم که با لهجه مجارستانی مادربزرگانه اش می پرسید: ” اخراج از چی؟ اخراج از زندگی؟ ” مگدا به ارتباط صادقانه و مستقیم بین والدین و نوزادان اعتقاد داشت.

پیشنهاد مطالعه:  سوختگی کودکان با مایعات و فلزات داغ

او به ترفندهایی مثل “اخراج” برای کنترل رفتار کودکان یا تنبیه آنان اعتقاد نداشت. اگر کودکی بیرون از خانه رفتار بدی از خود نشان می دهد معمولا معنایش این است که او خسته است، کنترل رفتارش را از دست داده و نیاز دارد که آنجا را ترک کند.

روش محترمانه برای مدیریت کردن این موضوع این است که بچه را بغل کنیم و به ماشین ببریم تا به سمت خانه برگردیم ولو این که کودک در طی مسیر دست و پا بزند و جیغ بکشد. ممکن است کودک در خانه به شدت عصبانی باشد و نیاز داشته باشد که او را به اتاقش ببریم و اجازه دهیم در کنار ما به گریه و زاری بپردازد تا زمانی که کنترل رفتارش را دوباره به دست آورد. این کار یک مجازات نیست بلکه مراقبت از کودک است.

6- کودکان را با عواقب طبیعی رفتارشان مواجه کنید

کودکان معمولا زمانی رفتار درست را فرامی گیرند که با عواقب طبیعی رفتارشان مواجه شوند و مجازاتهای غیرمرتبطی مثل “اخراج” نمی تواند چنین تاثیری داشته باشد. مثلا وقتی یک بچه غذایش را پرت می کند، زمان غذا خوردنش به پایان می رسد. اگر بچه ای لباسش را نمی پوشد، ما آن روز به پارک نمی رویم.

این نوع برخوردها از طرف والدین به نظر بچه ها عادلانه می آید. کماکان احتمال دارد کودک عکس العمل منفی ای نسبت به این عواقب داشته باشد ولی او احساس شرم یا مجبور بودن نمی کند.

7- کودک را به خاطر گریه کردن تادیب نکنید

کودکان برای رفتارشان به قوانین نیاز دارند ولی بروز احساسات آنها در برابر محدودیتهایی که ما برای آنها قرار می دهیم ( یا در برابر هر چیز دیگری) نه تنها مجاز است که لازم است ترغیب نیز بشود.

دوران نوپایی کودکان می تواند پر از احساسات شدید و متعارض باشد. کودکان ممکن است نیاز داشته باشند عصبانیت، ناامیدی، گیجی و خستگی خود را ابراز کنند، خصوصا وقتی ما با وضع محدودیتهایی اجازه انجام آنچه را که دوست دارند به آنها نمی دهیم.

کودک نیاز دارد آزاد باشد که احساساتش را ابراز کند و در این زمینه از جانب ما قضاوت نشود. او ممکن است برای تخلیه احساساتش نیاز داشته باشد به یک بالش مشت بزند- به او یک بالش بدهید.

9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد (2)-www.mehcom.com

9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد-www.mehcom.com

8- عشق بدون پیش شرط

وقتی برای تادیب کودک محبت خود را از او دریغ می کنیم ، کودک می آموزد که عشق و حمایت ما دوامی ندارد و به خاطر یک بدرفتاری لحظه ای او دود می شود و به آسمان می رود.

پیشنهاد مطالعه:  مهارت توجه کردن به فرزند

چطور توقع داریم در یک چنین حالتی بچه احساس امنیت کند؟  الفی کوهن (Alfie Kohn) در مقاله اش با عنوان ” وقتی دوستت دارمِ والدین ، معنایش این است که آن کاری را که من می گویم انجام بده” در روزنامه نیویورک تایمز، اثرات مخرب این نوع “پدر و مادر بودن مشروط” (روشی که کارشناسانی مثل مجری فیل مک گرو (Phil McGraw ) و جو فراست (Jo Frost ) در سوپرننی (Supernanny) آن را توصیه می کنند)  را بررسی می کند و معتقد است کودک در این شرایط با رنجش، عدم اعتماد و نفرت از والدینش بزرگ می شود و احساس گناه، شرم و بی ارزش بودن می کند.

9- تنبیه بدنی – هرگز هرگز !

کاری که بیش از هر چیز دیگر به روابط اعتمادساز بین والدین و کودکان آسیب می رساند تنبیه بدنی است. تنبیه بدنی بیانگر رفتار خشونت آمیز است. مقاله ای در مجله تایم یا عنوان “تاثیرات بلند مدت تنبیه بدنی” که توسط آلیس پارک (Alice Park) نوشته شده است شواهدی را از یکی از مطالعاتی که اخیرا انجام شده بدین ترتیب بیان می کند:

“شواهدی قوی وجود دارد که کودکانی که مدت کوتاهی در معرض تنبیه بدنی قرار داشته اند ممکن است در طولانی مدت بدرفتاری بیشتری از خود نشان دهند. از 2500 کودک تحت مطالعه، آنهایی که در سن زیر 3 سالگی به طور مکرر در معرض تنبیه بدنی قرار داشته اند در سن 5 سالگی بدرفتاری و رفتارهای خشن بیشتری از خود بروز داده اند.”

در نهایت این که، راضی کردن کودک در همه حالات و پرهیز از جنگ قدرت معنایش دوست داشتن کودک نیست. دوست داشتن کودک یعنی انجام سخت ترین کار برای ما: نه گفتن به کودک و جدی بودن در این مسیر.

کودکان ما مستحق پاسخ های مستقیم و صادقانه ما هستند تا بتوانند “درست” و ” غلط” را در ذهنشان نهادینه کنند و نوعی انضباط درونی را در خود ایجاد کنند. چندان که مگدا گربر( Magda Gerber)  در کتاب “والد عزیز- از نوزادان با احترام مراقبت کنید” می گوید :”هدف ایجاد انضباط درونی ، اعتماد به نفس و لذت بردن از همکاری با والدین است.

 

سایر مطالب از خانم جنت لنزبری :

به فرزندان خوش رفتارمان کمک کنیم احساسات ناخوشایند خود را بیان کنند

کودکان و فرزندانمان نیاز به محدودیت دارند-خانم جنت لنزبری

چه جاهایی به کودکان آزادی بدهیم و چه جاهایی ما تصمیم بگیریم

به فرزندان خوش رفتارمان کمک کنیم احساسات ناخوشایند خود را بیان کنند

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان-جنت لنزبری

هفت دلیل که در برابر گریه نوزادان آرام بمانیم

به کودکان کمک کنیم با نوزاد جدید کنار بیایند-جانت لنزبری

با دعوای کودکان چه کنیم ؟ دخالت کنیم یا نه ؟

9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد

گزارشگری کردن مشکلات بچه ها چیست ؟ و پنج فایده آن

منبع:farzand-parvari.blogfa.com

 

about

مطالب مفید

مدیریت وب سایت مهکام ، مجله اینترنتی آموزش خانواده را آقای حسن رامشینی به عهده دارند . ایشان در کنار مشاوره روانشناسی با جمعی دیگر از بهترین روانشناسان و مشاوران کشور به طور ضمنی به غنای این وب سایت کمک می کنند تا بتوانند مهکام را تبدیل به مرجعی برای رفع مشکلات و مسائل مربوط به روان انسانها نمایند.

×