نتیجه یک تحقیق در زمینه تنبیه بدنی کودکان

تنبیه بدنی کودکان ممنوع

در سال 2002 میلادی یک پژوهش و تحقیق وسیعی در زمینه آثار و عواقب تنبیه کردن فرزندان به عمل آمده است.

خانم «الیزابت تامسون» از مرکز ملی کودکان فقیر در دانشگاه کلمبیای آمریکا، اطلاعات گردآوری شده در طی زمان 62 سال را مورد بررسی قرار داد.

از این پژوهش نتیجه بسیار مهمی گرفت که :

 هر مقدار کودک بیشتر تنبیه شود احتمال بروز و مشاهده  رفتار پرخاشگرانه در او بیشتر می شود. در ضمن چنین کودکی رفتارهای نادرستی و ناهنجاری مثل :

دروغگویی ، حقه بازی و آزار و اذیت دیگران را بیشتر از خود نشان خواهد داد .

بچه هایی که با تنبیه بزرگ شده اند کمتر کار و عمل درست و نادرست را از هم تشخیص می دهند، و در غیاب والدین خود بیشتر از سایر بچه ها رفتارهای نادرست و بی ادبانه انجام می دهند.

به موارد زیر دقت کنید:

مادری که همیشه فرزندش را تنبیه بدنی می کند می گوید:

«بچه من موقعی رفتارش درست است که او را تنبیه می کنم. اما راستش ، نمی دانم رفتار درست او به خاطر ترس است یا این که واقعاً خوب و بد را از هم تشخیص داده است.»

مادر آناهیتا کوچولو هر از گاهی او را تنبیه بدنی می کند، به همین دلیل نیز مربی فرزند او در مهدکودک مرتب باید مراقب آناهیتا باشد تا بچه های دیگر را آزار و اذیت نکند !

تذکر : هر چند که تنبیه شکل های متفاوت دارد . اما در این مطلب منظور ما از کلمه تنبیه فقط و فقط تنبیه بدنی کودک بوده است.

تربیت فرزند و نیازهای روانی، عاطفی – خانواده آسمانی

بانوان, تربیت کودک دبستانی, تربیت کودک پیش از دبستان, خانواده موفق, زنان, زنان باردار, فرزند پروری, محصولات نوجوانان, مردان, نیازهای کودکان و نوزادان, پس از ازدواج, چگونه با فرزند نوجوان خود رفتار کنیم