نتیجه صبوری کودکان در برابر خواسته ها- تحقیق دانشگاه استنفورد

نتیجه صبوری کودکان در برابر خواسته ها با استفاده از تحقیق دانشگاه استنفورد و نتیجه آن در موفقیت انسان

خصلت صبوری و تحمل صبر در بسیاری از آئین ها و فرهنگ ها ستایش شده است و با توجه به اهمیت این موضوع در پرورش انسان ها.

نتیجه صبوری کودکان در برابر خواسته ها با استفاده از تحقیق دانشگاه استنفورد

در این مطلب می خواهیم نتیجه صبوری و تحمل صبر را با برداشتی آزاد از تحقیقی که دانشگاه استنفورد در سال ١٩٧۰ میلادی انجام داده مشخص کنیم.

تحقیق دانشگاه استنفورد

در این تحقیق از تعدادی کودک ۴ تا ۶ ساله خواسته شده بود که در اتاقی بمانند و فردی وارد اتاق می‌شد و یک شیرینی (مارشملو ، پف نبات یا به انگلیسی Marshmallow) بسیار خوشمزه در اختیار آن‌ها می‌گذاشت.

به آن‌ها گفته می‌شد می‌توانند شیرینی را همان موقع بخورند و یا این که ١۵ دقیقه صبر کنند و بعد از ١۵ دقیقه شروع به خوردن شیرینی کنند و بدانند که یک شیرینی دیگر هم برایشان می‌آورند!

بنابراین هر کودک، دو انتخاب داشت:

1. می‌توانست ١۵ دقیقه صبر کند و پس از ١۵ دقیقه یک شیرینی دیگر نیز جایزه بگیرد و دو شیرینی بخورد.
2. می‌توانست همان لحظه شیرینی را بخورد و دیگر انتظار نکشد.

دوربین‌هایی که در آن اتاق بودند، رفتارهای جالبی را ضبط کردند. بعضی از بچه‌ها به محض رفتن آن فرد از اتاق، شروع به خوردن آنی مارشملو کردند.

برخی دیگر کمی‌ صبر کردند. ٢ دقیقه، ٣ دقیقه، ۴ دقیقه، برخی دیگر خیلی با خودشان درگیر بودند و وسوسه می‌شدند که شیرینی را بخورند. شیرینی را بو می‌کردند، نزدیک دهانشان می‌آوردند و بعد منصرف می‌شدند و شیرینی را سر جایش می‌گذاشتند!

در نهایت حدود یک سوم از کودکان نیز توانستند خودشان را تا پایان ١۵ دقیقه کنترل کنند.

نکته جالب این تحقیق این ‌است‌ که چند دهه بعد وقتی زندگی این کودکان را بررسی کردند؛ آن‌هایی که توانسته بودند خودشان را ١۵ دقیقه کنترل کنند به مراتب انسان‌های موفق‌تری بودند.

نکته‌ای که می‌توانیم از این تحقیق به دست آوریم این است که:

اگر بتوانیم در مواقعی از خواسته‌هایمان دست بکشیم

و آن شیرینی‌های زندگی را در لحظه نخوریم و مدتی صبر کنیم،

در ادامه می‌توانیم شیرینی‌های خوشمزه‌تر، بهتر و بیشتری داشته باشیم.

ممکن ‌است‌ این سوال برای شما پیش بیاید که خب برخی از کودکان می‌توانستند از بچگی خودشان را کنترل کنند و ما از بچگیی نمی‌توانستیم! بنابراین ما کلاً شانس موفق شدن نداریم!

امیدوارم دچار این اشتباه نشویم که تصور کنیم همه چیز به  دوران کودکی محدود می‌شود. نتیجه این آزمایش به  این معنی نیست که اگر شما در دوران کودکی می‌توانستید خودتان را کنترل کنید، الان هم می‌توانید!

در حقیقت، این یکی از بهانه‌هایی ‌است‌ که مغز ما برای حفظ حالت موجود می‌آورد. نکته مهم این است که بدانیم:

ما می‌توانیم در هر زمانی خودمان را تغییر دهیم.

فقط کافی است که بخواهیم و راهش را بدانیم

 و بر اساس دانسته‌هایمان اقدام کنیم.