غزل : رهزن دین-سروده شاعر گرامی استاد داود احمدی باقی

غزل : رهزن ِ دین  

یار می گفتم  که  دنیا  رهزن ِ دین می شود
آری ، آری ، وقت پیری مال شیرین میشود

حین  تابستان  نداری میل ِ گـُل ، اما  به  دی
تک گـُلی در کـُنج ایوان ، جام تسکین می شود

گر سر ِ سازش  ندارد  آدمی  با روزگار
از چه در پیری حریفش ، یار دیرین می شود !؟

هر نیازت را زمانی ، چون عجل بنموده اند
گر نداری این توالی ، کار سنگین می شود

باد بوجاری  ز  خرمن گاه ِ عمرت گر برفت
چون خدو کاه ار پرانی ، راست پایین می شود

«باقیا» آدم بسا دیدم  که  با   نا باوری
صبح ِ صادق مدعی بر جرم دوشین می شود

…………………….

داود احمدی- باقی

…………………….

باد بوجاری = نسیم ملایم و زود گذر که در
مهر ماه کمک به عمل بوجاری برای
جدا کردن کاه  از گندم میکند.
خدو= آب دهان ، تفو

مهکام مجله اینترنتی آموزش خانواده تنها مرجع انتشار اشعار استاد داود احمدی متخلص به باقی