زیاده روی والدین تک فرزند

والدین به خاطر یکسری از عوامل به طور ناخودآگاه و ناخواسته به سمت مراقبت های افراطی و نگرانی های بیش از اندازه که دائما تمام فکر و ذهن پدران و مخصوصا مادران تک فرزند را پر کرده است می روند.

علل زیاده روی والدین تک فرزند

• محرومیت هایی که والدین در دوران زندگی خود داشته اند موجب می شود تا آنها تلاش کنند که فرزندشان دچار چنین محرومیت هایی نشود بنابراین محرومیت های گذشته ی خود را از طریق تامین نیازهای فرزندشان جبران می کنند:

(( می خواهم فرزندم به بی ثباتی و ناامنی موجود در زندگی گذشته ی من گرفتار نشود)).

• فوت کردن فرزندان اول ممکن است تک فرزند بعدی را بیشتر از حد معمول مورد رسیدگی و مراقبت قرار دهد.

والدین که درد از دست دادن فرزند را چشیده اند با مراقبت های بیشتراز فرزند جدید سعی می کنند در حفظ او کوشا باشند :

(( تنها فرزندی که داریم یادآور فرزند از دست رفته مان است و فرصتی را که برای سرپرستی از فرزند قبلی مان از دست داده بودیم اکنون دوباره به دست آورده ایم.))

• والدین ممکن است قصد داشته باشند دارای چندین فرزند شوند ولی دریابند که از نظر پزشکی توانایی داشتن یک فرزند را دارند که آن نیز بدون خطر نخواهد بود.

بنابراین تک فرزند خود را آخرین فرصتی می دانند که برای سرپرستی یک کودک به دست آورده اند و سعی می کنند تا تمام توجه خود را وقف مراقبت از او کنند:

(( ما تمام آرزوهای خود را در تنها فرزندی که داریم می بینیم و او تنها چیزی است که ما داریم)).

پیشنهاد مطالعه: اختلال بیش‌ فعالی و نقص‌تمرکز در کودکان و نوجوانان

• گاه والدین امیدوارند که وجود فرزند بتواند روابط زناشویی آنها را که به دلایلی دچار رکود و سردی شده است دوباره زنده کند و روابط صمیمانه ای در خانواده ی آنها به وجود آورد.

بنابراین افزون بر این که احساس پدر یا مادر بودن دارند فرزند خود را وسیله ای برای بهبود زندگی زناشویی خود نیز تلقی میکنند و به گونه ای مضاعف به او توجه دارند:

(( عشق مشترکی که نسبت به فرزندمان داریم روابط زناشویی ما را بهبود می بخشد )) .

• گاه والدین سعی میکنند تا آرزوهایی را که به آنها دست نیافته اند در مورد فرزندشان تحقق بخشند و او را وادار کنند تا کارهایی را که خودشان موفق به انجام آنها نشده اند انجام دهد.

بنابراین استقلال فرزند خود را قربانی آرزوهای شکست خورده ی خود می کنند:

(( می خواهم فرزندم به جایگاه و منزلتی برسد که من موفق نشدم به آن دست پیدا کنم)).

حتی بدون انگیزه های یادشده سرمایه گذاری والدین در مورد تنها فرزندی که دارند همیشه در معرض خطر ایجاد انتظارات و تقاضاهای زیادی است که موجب وادار کردن کودک به زیاده روی در جبران زحمات والدین می شود.