"> تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان - مهکام
مشاوره آنلاین مهکام

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان-جنت لنزبری

آیا تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان مهم است ؟

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان موضوعی مباحث فرزندپروری و تربیت کودکان است که در ترجمه زیر به آن می پردازیم. این مطلب برای والدین ، معلمان و مربیان مهدکودک ها و تمام کسانی که به نوعی با نوزادان و کودکان سروکار دارند می تواند بسیار مفید باشد . این مطلب ترجمه ای دیگر است از قسمتی دیگر از مطالب مفید و کاربردی خانم جنت لنزبری در زمینه تربیت کودکان  با روش تربیت نوزادان و کودکان همراه با احترامRIE  که در وبسایتشان مرقوم نموده اند.

*************************

لورن (Loren) می خواست از اتاق بیرون برود. او با دل نگرانی به طرف در رفت تا از کلاس RIE خارج شود ولی بعد، لحظه ای مکث کرد و از من پرسید :” همینطوری برم؟” از آنجاییکه او به طور واضح برای ترور (Trevor) ده ماهه گفته بود که می خواهد چه کاری انجام دهد من مشوقانه به او گفتم : “بله” . ترور که شاهد رفتن مادرش بود شروع به گریه کرد. من به او نزدیک شدم و با ملایمت گفتم: “مامانت رفت. اون برمی گرده. تو دلت نمی خواست اون بره.”

تایید ساده دیدگاه ترور تقریبا بلافاصله آرامش کرد. او یکی دوباری دماغش را بالا کشید و سپس صبورانه نشست و چشمانش را به در دوخت تا مادرش برگردد.

این اتفاق هفته بعد هم در کلاس تکرار شد. لورن به ترور گفت: “من می رم دستشویی” و به حالت نسبتا مرددی بیرون رفت. ترور گریه کرد. من کنارش رفتم و گفتم: “تو نمی خواستی مامانت بره. اون برمی گرده. وقتایی که مامانت می ره و تو دلت نمی خواد که بره خیلی سخته. دوست داری من بغلت کنم؟ ” (او دوست نداشت) این بار ترور تقریبا به مدت یک دقیقه گریه کرد.

یک دقیقه ای که بی پایان به نظر می رسید. من ناراحتی همه کسانی که در کلاس بودند ازجمله خودم را حس می کردم. بالاخره ترور بعد از این که احساس ناراحتی اش را به طور کامل بیان کرد، ساکت شد، برای یک دقیقه بی حرکت نشست و سپس به دنبال توپی در نزدیکیش رفت.

وقتی لورن برگشت ، ترور مشغول بازی شده بود ولی همینکه مادرش را دید بلند بلند شروع به گریه کرد، به نظر می رسید او دارد به کار مادرش اعتراض می کند. لورن کنارش نشست و اجازه داد او شکایت هایش را به پایان ببرد . ترور خیلی زود دوباره مشغول بازی شد.

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان-1-www.mehcom.com

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان-www.mehcom.com

هیچ کس دوست ندارد صدای گریه نوزادی را بشنود. حتی شنیدن چند ثانیه گریه هم می تواند برای اغلب بزرگسالان غیرقابل تحمل باشد. فرقی نمی کند که ما پدر و مادر بچه باشیم یا پدربزرگ و مادربزرگش و یا پرستار بچه، حقیقت اینجاست که اگر بچه ای که ما داریم از او مراقبت می کنیم ناراحت باشد، احساس شکست می کنیم.

ما تلاش می کنیم حواس بچه ای که درحال گریه کردن است را پرت کنیم، کاری کنیم که بچه بخندد و تقریبا هر کاری که بتوانیم انجام می دهیم که گریه بچه تمام شود. ولی از خودتان بپرسید: وقتی کسی که دوستش داریم ما را ترک می کند، ما نباید احساس فقدان و ناراحتی بکنیم؟

بگذارید تصور کنیم که ما در برخورد با ترور از تمایلات طبیعی مان پیروی می کردیم. وقتی مادر ترور اتاق را ترک می کند، او گریه می کند، ما به سرعت کنارش می رویم و می گوییم :”چیزی نشده. چیزی نشده. مامان برمی گرده. گریه نکن … هیسسسس هیسسسس. اینجا رو، به این توپه نیگا کن… بیا، بگیرش، بگیرش! هی! ” در واقع این کارمی تواند ناگهان گریه ترور را بند بیاورد ولی او با این کار چه می آموزد؟ و مهمتر اینکه آن احساس فقدان کجا رفت؟

پیشنهاد مطالعه:  دانلود از تولد تا 5سالگی- قسمت ششم-جم لایف

بگذارید چند سال بعد را تصور کنیم. قناری دوست داشتنی خانواده ترور می میرد. والدینش فوق العاده ناراحت هستند و گریه های ترور صرفا غصه آنها را بیشتر می کند پس می گویند: ” ترور …چیزی نیست، چیزی نشده. گریه نکن … هیسسسس! همه چی درست می شه. ما باید قوی باشیم. ما یه قناری دیگه می گیرم. یه قناری قشنگ.”

مادرم اخیرا فوت کرد و مرگ او در من علاقه ای دوباره به فرآیند سوگواری ایجاد کرد. مشکل اصلی ، چندان که جان دبلیوجیمز (John W. James) و راسل فریدمن (Russell Friedman) به خوبی در “کتاب بهبودی از غم” توصیف کرده اند این است که :

“ما یادگرفته ایم چطور چیزها را به دست بیاوریم، ولی یاد نگرفته ایم وقتی آنها را از دست می دهیم چه کار کنیم “. والدین، دوستان و حتی جامعه ما را تشویق می کنند به جای آنکه به شکل مثمرثمری با غم و غصه خود کنار بیاییم، آن را پنهان کنیم.

مواردی مثل: “ناراحت نباش”، “یه جایگزین برای چیزی که از دست دادی پیدا کن”، “به خاطر دیگران قوی باش”، “خودت رو مشغول کن” نمونه هایی از راهکارهایی هستند که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از سنین پایین  برای کنار آمدن با غم و غصه به ما پیشنهاد می شوند.

این پیشنهادات از ما می خواهند که احساساتمان را نادیده بگیریم و آنها را در خودمان بریزیم و مدفون کنیم. اینها نظریات خیرخواهانه ایست که از احساس ناراحتی اطرافیان ما سرچشمه می گیرد چراکه هیچ کس دوست ندارد ما را غمگین ببیند.

اما این راه حل ها صرفا توانایی ما برای بیان احساسات واقعیمان را تضعیف می کنند و ما را تحت فشار قرار می دهند که روند کنارآمدن با غصه و احساس فقدان را در خود نیمه کاره رها کنیم.

انسانهای غصه دار نیازمند شنیده شدن هستند، آنها نیاز ندارند که مشکلشان را برایشان حل کنیم. همچنین انسانهای غصه دار هم مثل سایر انسانها نیازمند تایید اطرافیانشان هستند و بنابراین به خاطر اطرافیانشان حس می کنند لازم است حالشان خوب به نظر برسد. ا

حساسات سرکوب شده ما نهایتا سبب کاهش شادکامی ما شده و انرژی زندگی را از ما می گیرند وممکن است ما در مواد مخدر، الکل یا سایر رفتارهای اعتیادآور به دنبال آرامش بگردیم.

در بهترین حالت، ما به صورت غیرطبیعی به احساس فقدان یا ناامیدی مان واکنش نشان می دهیم و عادتهایی را ادامه می دهیم که احساس شادی و سلامت آینده ما را در معرض خطر قرار می دهند. به همین علت بسیار حیاتی است که بچه ها یادبگیرند براحساس فقدان در اولین و ساده ترین شکلهای آن غلبه کنند.

در مجموعه RIE ما این شانس را داریم که درباره سلامتی احساسی در ابتدای زندگی مطالعه کنیم و وقتی من به منشا غصه برای یک بچه می اندیشم، تصور می کنم که مثل تجربه ترور، غیبت لحظه ای کسی که کودک دوستش دارد مثلا جدا شدن پدر و مادر از بچه (ولو اینکه آنها صرفا به اتاق بغلی رفته باشند) اولین فقدانی است که اغلب کودکان با آن مواجه می شوند.

پیشنهاد مطالعه:  خانواده برتر و موفق و بلوغ زودرس کودکان

اگر ما بتوانیم این موقعیت را به درستی مدیریت کنیم احتمالا بتوانیم کودک را به مسیر درستی هدایت کنیم تا بتواند در مواجهه با فقدانهای آینده زندگی اش درست عمل کند.

یکی دیگر از اولین فقدانهایی که کودکان با آن مواجه می شوند زمانی است که خواهر یا برادر جدیدی متولد می شود. روابط بچه ی بزرگتر با نگهداری کنندگانش به طور ناگهانی و عمیق تغییر می کند.

فارغ از آن که والدین چقدر بتوانند این موقعیت را درست مدیریت کنند و فارغ از آنکه کودک چقدر عاشق نوزاد جدید باشد، کماکان کودک درباره مدل قبلی زندگی و جایگاهش احساس سوگواری عمیقی می کند.

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان-2-www.mehcom.com

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان-2-www.mehcom.com

نوزاد جدید سبب تغییری اجباری در دنیای کودک  شده و احساس فقدان شدیدی به بچه می دهد. اگر به بچه اعتماد شود و کودک تشویق گردد که همه احساسات منفی خود را بیان کند و در کنار آن والدین تمام انرژی خود را به کار برند تا قوانین رفتاری را بدون کوچکترین تغییری در منزل به اجرا در آورند، آنگاه می توان گفت بچه در مسیر درست تخلیه احساسی قرار گرفته است.

وقتی کودکانی که از آنها مراقبت می کنیم از فقدان چیزی غصه می خورند ، هرچند آن فقدان ممکن است به نظر ما بسیار بی اهمیت جلوه کند وظیفه ما اینست که  با اجازه دادن به کودکان برای سوگواری و گریه کردن ، تحمل آن فقدان را برایشان راحت تر کنیم.

کارشناس امور نوزادان و موسس RIE خانم مگدا گربر همیشه به شاگردانش این جمله را یادآوری می کرد که “گاهی ما می بریم و گاهی می بازیم” (توضیح مترجم: یعنی همه در زندگی با نوعی فقدان همیشه دست و پنجه نرم می کنیم) .

می توان به ترور و همه نوزادان اعتماد کرد که می توانند به روش خودشان سوگواری کنند و غم وغصه خود را بروز دهند. اگر این شانس را به نوزادان بدهیم آنها احساسات اصلی و واقعی خود را بروز خواهند داد.

اگر بتوانیم به جای جلب توجه نوزادان به چیزهای دیگر در هنگام گریه، فضا و زمان لازم را در اختیارشان بگذاریم تا احساسات ناخوشایندشان را بروز دهند و اگر بتوانیم حس ناراحتی خودمان را از شنیدن گریه نوزادان کنترل کنیم، بچه های ما مطمئن می شوند که احساسات واقعیشان از طرف ما پذیرفته می شود و از نظر ما بیان این احساسات هیچ ایرادی ندارد.

با این روش کودکان می توانند حس فقدان را به طور طبیعی تجربه کنند و یاد بگیرند که به طور موثری با فقدان کنار بیایند و بفهمند که می توان از فقدان جان سالم به در برد. این رویکرد هشیارانه بسیار حیاتی است چرا که با پذیرفتن آن ما بالاترین حد مراقب و… عشق را برای فرزندانمان فراهم می آوریم.

این کامنت و جوابش در زیر پست به نظرم می تواند به روشن تر شدن مطلب کمک کند:

Tamara  : من به اهمیت درک کردن و بیان احساسات کودکان واقفم . من ارزش تایید ساده احساسات کودکان و حمایت کردن آنها را می فهمم و موافقم که حواس پرت کردن و درست کردن مشکل برای کودکان کار مفیدی نیست ولی دوست دارم که توصیف بیشتری درباره این رویکرد ارائه دهید و این که چقدر برای آدمهای مختلف می تواند متفاوت عمل کند.

پیشنهاد مطالعه:  فرزند اولتون در ارتباط فرزند دوم

من پاسخ هایی شبیه به این (با کلماتی دقیقا مشابه کلماتی که شما به کاربردید) را در طول دو سال گذشته درباره رفتن شوهرم از منزل یا سایر تغییرات خارج از کنترل این چنینی درباره  پسرم امتحان کرده ام. هیچ وقت پسرم بلافاصله یا حتی بعد از چند دقیقه آرام نشده و به کار دیگری نپرداخته. من تصور می کنم او صرفا این مدلی است اگر محیط را عوض نکنیم یا حواسش را پرت نکنیم او می تواند برای حدود یک ساعت ناراحت بماند. مقاومت او غیرقابل باور و طاقت فرساست.

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان-3-www.mehcom.com

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان-3-www.mehcom.com

می شود بیشتر راجع به تکنیکی که در بالا آوردید توضیح دهید.

من حس می کنم اگر این مطلب را اینقدر ساده و کارا نشان دهیم باعث ناامیدی بیشتر مادرهایی مثل من می شود که بچه هایشان به شکلی که انتظار می رود به آن جواب نمی دهند. این کار این حس را در ما ایجاد می کند که بچه هایمان عجیب غریب یا مشکل دار هستند.

Janet : تمارا ! من فکر می کنم این مهم است که درک کنیم بچه های ما بر اساس جدول زمانی ما احساسات خود را بروز نمی دهند. عقیده من اینست که تمام احساسات بچه ها فوق العاده اند و آنها اجازه دارند دقیقا آن احساسی را که در لحظه دارند و برای هر مدت زمانی که دلشان بخواهد بیان کنند.

وقتی تو می گویی : “پاسخهایی شبیه به این را امتحان کرده ام” من کلمه “امتحان کردم” را در جمله تو به این معنی می گیرم که تو تایید احساسات را با هدف آرام کردن کودکت انجام می دهی. کودکان معمولا این اهداف ما را به خوبی درمی یابند. آنها حس می کنند که ما به جای آنکه احساسات آنها را صبورانه بشنویم و بپذیریم سعی داریم گریه کردن آنها را متوقف کنیم.

گاهی اوقات این قضیه حتی باعث می شود که گریه بچه ها طولانی تر شود. اگر والدین احساس می کنند صبرشان تمام شده بهتر است که اصلا حرفی نزنند، صرفا سر خود را به علامت تایید تکان دهند و صبر کنند.

تایید و حمایت کردن احساسات یک تکنیک نیست، این یک عملکرد مبتنی بر دوست داشتن فرزندان است که سلامت احساسی آنها را ارتقا می دهد و در واقع قرار نیست که به سرعت موثر واقع شود یا نتیجه رفتاری خاصی داشته باشد. اگر از حواس پرت کردن استفاده کرده باشی، ممکن است مرد کوچک تو احساسات ناخوشایندی را درون خود انبار کرده باشد که احتمالا معنی اش گریه های طولانی تری خواهد بود.

 

سایر مطالب از خانم جنت لنزبری :

به فرزندان خوش رفتارمان کمک کنیم احساسات ناخوشایند خود را بیان کنند

کودکان و فرزندانمان نیاز به محدودیت دارند-خانم جنت لنزبری

چه جاهایی به کودکان آزادی بدهیم و چه جاهایی ما تصمیم بگیریم

به فرزندان خوش رفتارمان کمک کنیم احساسات ناخوشایند خود را بیان کنند

تایید و حمایت کردن احساسات نوزادان و کودکان-جنت لنزبری

هفت دلیل که در برابر گریه نوزادان آرام بمانیم

به کودکان کمک کنیم با نوزاد جدید کنار بیایند-جانت لنزبری

با دعوای کودکان چه کنیم ؟ دخالت کنیم یا نه ؟

9 راهکار ادب کردن کودکان-بچه بد وجود ندارد

گزارشگری کردن مشکلات بچه ها چیست ؟ و پنج فایده آن

منبع:farzand-parvari.blogfa.com

 

about

مطالب مفید

مدیریت وب سایت مهکام ، مجله اینترنتی آموزش خانواده را آقای حسن رامشینی به عهده دارند . ایشان در کنار مشاوره روانشناسی با جمعی دیگر از بهترین روانشناسان و مشاوران کشور به طور ضمنی به غنای این وب سایت کمک می کنند تا بتوانند مهکام را تبدیل به مرجعی برای رفع مشکلات و مسائل مربوط به روان انسانها نمایند.

×