چطور بفهمیم کودکمان دچار اوتیسم است ؟ براساس تحقیق علمی

چطور بفهمیم کودکمان دچار اوتیسم است ؟ براساس تحقیق علمی دانشگاهی به نام اوتیسم ( درمان با رویكرد رفتاری ) آیا فرزندم اتیسم دارد ؟

نشانه شناسی اختلال اوتیسم

برای اینکه کودک تشخیص اوتیسم را دریافت کند باید بیشتر خصوصیات زیر و نه ضرورتا همه آنها را ظاهر سازد .

در حالی که آیزنبرگ و کانر (1956 ) نشانه های اصلی را به تنهایی مفرط و حفظ یکنواختی کاهش داده اند ، راتر (1978 ) به تاکید زبان پرداخته و اوتیسم را در چهار معیار اصلی تعریف کرده است : www.mehcom.com

شروع قبل از 30 ماهگی ، رشد احتماعی ناقص ، رشد زبان با تاخیر و انحراف ، و تاکید بر یکنواختی .

رفتارهایی که بوسیله کانر و راتر و دیگر پژوهشگران  ( از قبیل ریتوو[1] ، فریمن[2] ، 1978 : شیریبمن ، شارلوپ[3] ، بریتن[4] ، 1983 ) ، توصیف شده اند خصوصیاتی هستند که معمولا بیشتر کودکان اوتیستیک از خود نشان می دهند .

مشخصات اصلی کودکان اتیسمی عبارتند از :

رفتار اجتماعی :

کودکان اوتیستیک ، در رفتار اجتماعی کمبود عمیقی از خود نشان می دهند ( کانر ، 1943 ، ریملند ، 1964 ، راتر ، 1978 ) . این کودکان عموما در گسترش ارتباطات با افراد دیگر شکست می خورند .

کودکان اوتیستیک به ندرت با سایرین تعامل دارند . آنها اغلب عواطف خود را بیان نمی کنند ( شارلوپ ، والش[5] ، 1986 ) ، از تماس جسمانی فعالانه خودداری می ورزند ( کانر ، 1943 ) و از برخورد نگاهها اجتناب دارند ( ریملند ، 1964 ) .

آنها در کودکی در آغوش والدینشان آرام و قرار ندارند . به علاوه ، هنگامی که والدین آنها را در آغوش می گیرند کاملا خشک باقی می مانند و خودشان را رها می کنند .

کودکان اوتیستیک هنگامی که بزرگتر می شوند معمولا از والدینشان انتظار توجه و آسایش ندارند . در عوض ترجیح می دهند که تنها باشند .

در واقع نسبت به حضور یا عدم حضور والدین کاملا بی تفاوت هستند ( کانر ، 1943 ) . این بی علاقگی با وابستگی شدید کودکان به اشیای بیجان نظیر کارتهای اعتباری ،یا قطعات به نخ کشیده شده دانه های زنجیر در تضاد است .

کودکان اوتیستیک معمولا با اسباب بازیها یا سایر کودکان به طور مناسب بازی نمی کنند ( شارلوپ ، اوون[6] ، تان [7]، میلستین[8]  ، 1988 ) .

www.mehcom.com

تکلم و زبان در کودکان اتیسمی :

برآورده می شود که 50 درصد از کودکان اوتیستیک در تکلم کارکردی ناموفق اند ( ریملند ، 1964 ، راتر ، 1978 ) . هر چند بعضی از کودکان از نظر فیزیولوژیکی دارای اجزای سالم برای تکلم هستند ، اما فقط اصواتی را از خود خارج می سازند .

این کودکان که قادر به تکلم نیستند ممکن است برای برقراری ارتباط به اطوارهایی به سبکی بسیار محدود همچون ابزاری متوسل شوند ( اورنیتز[9] ، ریتوو ، 1976 ، راتر ، 1978 ) .

برای مثال ، یک کودک اوتیستیک ممکن است با دستش اشاره کند یا با گرفتن دست فردی ، او را به سوی شی مورد نظر هدایت کند .

کودکان اوتیستیک کلامی تمایل به پژواک گویی دارند و لغات یا عبارت بیان شده دیگران را تکرار می کنند ( فای[10] ، 1969 ، کار[11] ، شریبمن ، لوواس[12] ، 1975 ) .

کودکان اوتسیمی که از تکلم برای برقراری ارتباط استفاده می کنند عموما ضمیر را به عکس به کار می برند ( کانر ، 1943 ، راتر ، 1978 ) .

تکلم آنها با آهنگ نامعمول و بی نظمی در ریتم ، در صرف فعل ، در زیر و بم بودن و در تلفظ مشخص می شود ( بالتاکس[13] ، 1981 ، بالتاکس و سیمونز[14] ، 1975 ؛ شریبمن ، کولنبرگ[15] و بریتن ، 1986 ) .www.mehcom.com

رفتار تشریفاتی و اصرار بر یکنواختی :

این مقوله چهار رفتار شایع را در خود جای می دهد ( راتر ، 1978 ) .

نخست اینکه ، کودکان اوتیستیک ممکن است از خود بازی ضعیف  یا خشکی نشان دهند .

دوم اینکه ، کودکان اوتیستیک غالبا وابستگی های شدیدی به اشیای خاصی پیدا می کنند .

سوم اینکه کودکان اتیسمی ممکن است ذهنشان شدیدا” به مفاهیمی ، نظیر رنگها ، مسیر اتوبوسها ، اعداد و الگوهای هندسی مشغول باشد .

چهارم ، بیشتر کودکان اوتیستیک امور روزمره یکنواختی را در نظر دارند که باید دقیقا” دنبال شود ( نائینیان ، 1378 ).

نابهنجاریها در پاسخ به محیط فیزیکی :

کودکان اوتیستیک به رویدادها یا محرکهای محیطی پاسخدهی نامعمول نشان می دهند ( کانر ، 1943 ، ریتوو ، فریمن ، 1978 ، وینگ[16] ، 1976 ) .

معمولا این کودکان از سوی والدینشان به عنوان ” در لاک خود فرو رفته ” یا ” غرق شده در دنیای خود ” توصیف می شوند . کودکان اوتیستیک همچنین آنچه را که با اصطلاح ” انتخاب مفرط محرک ” مشخص شده است از خود نشان می دهند .

این مساله به عنوان شکست در پاسخدهی به ارائه همزمان نشانه های چندگانه تعریف شده است  ( کوگل ، ویلهلم[17] ، 1973 ، لوواس ، کوگل ، شریبمن ، 1979 ، لوواس ، شریبمن ، کوگل ، رم ، 1971 ، شریبمن ، شارلوپ ، کوگل ، 1982 )  .

رفتار خود تحریکی بچه های اتیسمی :

کودکان اوتیستیک غالبا رفتارهای عجیب و غریب و تکراری از خود بروز می دهند ( کانر ، 1943 ، راتر ، 1978 ) .

به نظر می رسد که این حرکات قالبی هدفی به جزء فراهم کردن درونداد حسی ندارند و بنابراین خودتحریکی فرض می شوند ( لوواس ، لیتروونیک[18] ، مان[19] ، 1971 ، لوواس ، نیوسام[20] ، هیکمن[21] ، 1987 ، وینگ ، 1972 ) .

شیوع رفتار خودتحریکی کودکان اوتیستیک در اوقاتی که آنها در مکانهای سازمان نایافته تنها هستند بیشتر است مثل بازی آزادانه ( رونکو[22] ، شارلوپ ، شریبمن ، 1986 ) .www.mehcom.com

هنگامی که کودکان اوتیستیک به رفتارهای خودتحریکی مشغول هستند ، به محیط خود پاسخ نمی دهند . خاطرنشان شده است که رفتارهای خودتحریکی با یادگیری تکالیف افتراقی ( کوگل ، کوورت [23]، 1972 ) و یا پرداختن به یک بازی مناسب ( کوگل ، فایرستون ، کرام[24] ، دانلاپ[25] ، 1974 ) و رفتار اجتماعی ( وینگ ، 1972 ) تداخل می کند .

متاسفانه ، هنوز به حذف کلی و پایدار این رفتارهای مداخله کننده عجیب و غریب موفق نشده اند ( فوکس[26] ، آرزین[27] ، 1973 ، لوواس ، شفر ، سیمونز ، بامیستر ، 1969 ، رینکوور ، کوگل ، 1977 ) .

رفتار خود جرحی در کودک اتیسمی:

رفتار خود جرحی که کودکان اوتیستیک از خود نشان می دهند رفتاری بسیار خطرناک و نمایشی است . رفتار خود جرحی وارد کردن صدمه جسمانی به بدن خود است ( تات[28] ، باروف[29] ، 1966 ) .

شایعترین شکلهای رفتار خود جرحی کوبیدن سر و گاز گرفتن خود است ( راتر ، لاکیر[30] ، 1967 ) و موارد دیگر شامل کندن مو ، درآوردن چشم ، زدن به سر و صورت و کوبیدن دست و پا است .

در مواردی که خطر صدمه جسمانی برای کودک وجود دارد ممکن است محدودیت جسمانی ( مثل بستن ) یا تجهیزات حفاظتی ( مثل دستکشهای مخصوص یا کلاه ایمنی ) ضروری باشد ؛

هر چند به کارگیری وسیع محدودیتها می توانند منجر به تغییرات ساختاری نظیر بازداری رشد حرکتی ، کوتاهی رباطها  و پوکی استخوانها شود ( لوواس ، سیمونز ، 1969 ) و همچنین موقعیتهای یادگیری و پرداختن به رفتارهای مناسب را مانع شود .

عاطفه نامناسب در بچه های اتیسمی :

کودکان اوتیستیک عموما عاطفه ای را نشان می دهند که از لحاظ مفهومی نامناسب است ( کانر ، 1943 ، وینگ ، 1976 ) . مثلا اگر یک کودک اوتیستیک بترسد یا آزار ببیند ، ممکن است بخندد یا به صورت غیرقابل کنترلی قهقهه بزند .

گذشته از این ، ممکن است کودکان اوتیستیک ترسهای غیرمنطقی از اشیاء یا موقعیتهای عادی داشته باشند ( وینگ ، 1976 ) .www.mehcom.com

آنها در حضور چیزهایی از قبیل اسباب بازیهای خاص ، سایه ها ، نوارهای زخم بندی ، یا اشیایی با رنگ معین وحشتزده می شوند .

وانگهی ، این کودکان ممکن است در موقعیتهای خطرناک نظیر گذر از یک چهارراه شلوغ یا بالا رفتن از مکانهای بسیار بلند کاملا نترس به نظر آیند ( شریبمن ، شارلوپ ، 1987 ) .

• [1] Ritve
• [2] Freeman
• [3] Charlop
• [4] Britten
• [5] Walsh
• [6] Owen
• [7] Tan
• [8] Milstein
• [9] ornitz
• [10] Fay
• [11] carr
• [12] lovaas
• [13] Baltaxe
• [14] simmones
• [15] kohlenberg
• [16] Wing
• [17] Wilhelm
• [18] Litrownik
• [19] Mann
• [20] Newsom
• [21] Hickman
• [22] Runco
• [23] covert
• [24] kramme
• [25] Dunlap
• [26] Foxx
• [27] Azrin
• [28] Tate
• [29] Baroff
• [30] Lockyer

برگرفته از تحقیقی به نام اوتیسم ( درمان با رویكرد رفتاری ) کار طیبه محتشمی