والدین خوب و موفق در مهارت های زندگی و ارتباطی

مهارت خوب گوش دادن

یکی از مهارت های زندگی ، مهارت خوب گوش دادن است که می توان گفت یکی از مهارت های ارتباطی و اساسی و مهم برای هر پدر و مادر می باشد . که باید در امر تربیت فرزندانشان آنرا سرلوحه عملشان قرار دهند. والدین موفق ، را می توان شنوندگانی خوب و ماهر دانست . یک پدر یا مادر خوب ، به حرفهای فرزند خود با کمال میل گوش فرا می دهد و از طریق مهارت گوش دادن  به افکار و احساسات و حتی نیازمندیهای فرزندش پی می برد و در نتیجه بهتر می تواند به تربیت و پرورش او بپردازد . کودکان و فرزندان دوست دارند که والدینشان به حرفهای آنها خوب گوش دهند و همین امر نیز کمک می کند تا

فرزندانمان تمایل و رغبت بیشتری به عمل کردن و گوش دادن به حرفهای پدر و مادر خود داشته باشند .

به همین خاطر به چند نکته مهم در مورد یادگیری و کاربرد مهارت خوب گوش کردن به فرزند در زیر می آوریم:

والدین خوب و موفق با تمام وجود به حرفهای فرزندشان توجه می کنند:

والدین خوب باید تلاش کنند تا با تمام وجود به حرفهای فرزند خود گوش دهند. البته یکی از اصلی ترین گلایه های پدران و مادران ، حرف زدن زیاده از حد فرزندانشان است . آنها معتقدند تا زمانی که به آنها اجازه دهند ، بی وقفه حرف می زنند . بهترین کار این است که از سنین چهار ، پنج سالگی به بعد که بچه ها توان تجزیه و تحلیل حرفهای والدین را می یابند ، برای گوش کردن به حرفهای آنها زمانی را تعیین کنید و در آن زمان با تمام وجود دقت خود را به کودکتان اختصاص دهید مثلاً بگویید هر شب از ساعت 5 تا 9  به حرفهای تو گوش می دهم .

والدین خوب و موفق صحبت فرزندشان را قطع نمی کنند :

متأسفانه خیلی بد است که بسیاری از والدین زمانی را به گوش دادن به فرزند خود اختصاص می دهند . اما مدام حرف او را قطع کرده و رشته سخن را خودشان به دست می گیرند و به نصیحت کردن کودک شان می پردازند . این کار علاوه بر اینکه اعتماد به نفس کودکتان را از بین می برد ، حس ناخوشایندی را نیز به او منتقل می کند و در نتیجه این نوع برخورد ، نه تنها رابطه والدین با فرزند بهبود نمی یابد بلکه حس سرخوردگی و خشم و عدم اطمینان نیز در کودک بروز می کند .

والدین خوب و موفق در هنگام حرف زدن با فرزندشان به او نگاه می کنند :

بسیاری از والدین به ظاهر به حرفهای فرزند خود گوش می دهند در حالیکه حواسشان جای دیگری است . این کار کودک را عصبی می کند و پیام بی اهمیت بودن را به او منتقل می کند . بهترین کار در این زمینه این است که در طول صحبت، تماس چشمی خود را با او حفظ کنید . روان شناسان حتی توصیه می کنند که در صورت تمایل کودک ، دستان او را نیز در دست خود بگیرید تا حس نزدیکی و توجه به فرزند بیشتر منتقل گردد .

والدین خوب و موفق به گونه پاسخ می دهند کودک بازهم با آنها صحبت کند :
در پاسخ به سوالات فرزندتان جوابهایی را به او دهید که فضای ادامه صحبت را نیزحفظ کند . شما با پاسخ های طعنه آمیز یا نصیحت گونه ، فقط او را عصبی می کنید و این گونه جوابها، کودک را وادار به مقاومت بیشتر و گاهی نیز لجبازی های شدید می کند .

والدین خوب و موفق در انتخاب کلمات دقت می کنند :
اگر می خواهید تغییر مثبتی در کودکانتان رخ بدهد ، انتخاب کلمات و نحوة بیان آنها را با دقت طراحی کنید . یادتان باشد شما در باطن ، از صمیم قلب به دنبال بهبود رابطه یا کمک به فرزندتان هستید ولی انتخاب و بکارگیری اشتباه کلمات، شما را از مسیر اصلی تان دور می کند .

والدین خوب و موفق حتی به حرف های بی اهمیت فرزنشان نیز گوش می دهند :
به حرفهایی هر چند بی اهمیت فرزندتان نیز گوش دهید . متأسفانه بساری از والدین فکر می کنند که اگر زمانی را به گفتگو با فرزند خود اختصاص می دهند ، حتماً باید در مورد مسائل بسیار مهم ـ البته از نظر خود آنها ـ صحبت کنند و حرف زدن در مورد مسائل دیگر را بی ثمر می دانند .

والدین خوب و موفق به تفاوت سنی خود و فرزندان توجه می کنند :
همه ما می دانیم که فرزندان ما حداقل دو ، سه دهه از ما کوچکتر هستند و دغدغه های ذهنی آنها با ما بسیار متفاوت است و شاید حرفهای بی اهمیتی که آنها می زنند ، و یا کارهای ناچیزی که انجام می دهند ، بخشی از ذهنشان را درگیر کرده باشد به گونه ای که فرصت اندیشیدن به مسائل مهمی که ما به آنها فکر می کنیم را نداشته باشند .

والدین خوب و موفق شنوندگان خوبی هستند :
به طور کلی برای تبدیل شدن به یک والد خوب ، شرط اول داشتن گوش شنوا می باشد. هرگز از فرزندتان توقع نداشته باشید که شنونده بی چون و چرای شما باشند . گاهی به او نیز فرصت حرف زدن دهید و صبورانه به آنچه در درونش می گذرد . و از راه کلام به ما منتقل می شود گوش بدهید و به او نیز این اطمینان را بدهید که همیشه دوستش دارید حتی اگر حرفهایش مورد پذیرش شما نباشد . البته تمام سعی خود را انجام دهید تا عملکرد شما نیز مصدق حرفهایتان باشد و به گونه ای برخورد نکنید که کودک از درد دل کردن با شما پشیمان شود.

منبع:روزنامه همشهری