عشق چیست؟
عشق چیست؟ عشق یکی از قوی ترین احساسات روی زمین هست. در نتیجه
سالیان پیش تصمیم گرفتم که نگاهی به مغز بیندازم و این حس جنون آمیز را مطالعه کنم.
اولین بررسی
اولین بررسی ما راجع به آدم هایی که عاشق همدیگه بودند در سطح وسیعی در رسانه
ها مورد پوشش قرار گرفت، بنابراین خیلی کوتاه درباره اش می گویم:
ما در بخشی کوچک، نزدیک ریشه ی مغز که به آن Ventral Tegmental می گوییم،
فعالیت هایی پیدا کردیم. ما در بعضی از یلول ها که به اونها سلول های A10 می گوییم،
فعالیت هایی پیدا کردیم. سلول هایی که در واقع سازنده دوپامین که یک تحریک کننده
طبیعی هستند، و اون رو به خیلی از بخش های مغز ترشح میکنن. در واقع این قسمت،
VTA، بخشی از سیستم پاداش دهی مغز هست.
اون در سطح خیلی پایین تری از پروسه های شناختی مغز عمل می کنه! و در سطحی
پایین تر از احساسات. و مربوط به بخشی هست که ما به آن هسته خزندگانی مغز می
گوییم.
نتیجه
در درجه اول ما به این نتیجه میرسیم که عشق یک محرکه، یک محرک اولیه و ابتدایی
برای جفت یابی. یک محرک جنسی نیست، محرک جنسی فرد رو به سمت طیف مختلفی
از شریک های جنسی سوق میده، اما عشق باعث میشه فرد انرژی جفت یابی اش رو
روی فقط یک نفر متمرکز کنه و پس از جفت یابی فقط به جفت گیری با این فرد مختص
و منحصر به فرد اقدام میکنه.
همچنین من به این نتیجه رسیدم که عشق یک نوعی از اعتیاده، یک اعتیاد کاملاً عجیب
و شگفت انگیز که تا وقتی که اوضاع خوب پیش میره و حقیقتاً همه ی شاخص های
اعتیاد رو داره. کاملاً روی طرفش تمرکز میکنه، بی وقفه بهش فکر میکنه، تمنا و
خواهش نسبت بهش پیش میاد و واقعیت تحریف میشه! و برای به دست آوردنش طرف
حاضر میشه ریسک های بزرگی کنی.
و سه شاخصه ی اصلی اعتیاد رو داره:
- تاب و تحمل : یعنی لازمه که بیشتر طرف رو ببینه، بیشتر و بیشتر …
- عقب نشینی
- و در نهایت عود کردن نیاز
منبع : روان آوا