ریشه و علل دعوای كودكان
ریشه و علل دعوای كودكان : مهم ترین دلیل دعوای کودکان حس حسادت بین انها
است. ریشه و علل دعوای كودكان
ریشه و علل دعوای كودكان
با دعوای کودکان چگونه برخورد کنیم
ديدن تصاوير خشونت آميز در سينما و تلويزيون
خطر رفتارهاي تهاجمي را در كودكان را افزايش مي دهد، اين امر به ويژه در مورد
كودكاني كه مستعد چنين رفتارهايي هستند صدق می کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از مسائلی که در محیط خانواده اتفاق می افتد دعوا
بین کودکان است. بيشتر خواهر و برادرها نسبت به هم حس حسادت يا رقابت دارند كه
باعث داد و بيداد و دعوا بين آنها مي شود که آن را رقابت خواهر و برادري مي نامند.
عوامل چندي وجود دارد كه باعث تكرار و تشديد رقابت مي شود.
ويژگي هاي شخصي؛ ساختار خانواده تنها بخشي از قضيه است كشمكش هاي بين
خواهر و برادر بيشتر به دليل و يژگي هاي شخصي كودكان است كه بهانه گير، بي
حوصله، عصبي و سرخورده هستند. افزون بر آن كودكاني كه در پيشرفت برخي
مهارت ها همچون زبان، دقت، تمركز و روابط اجتماعي هستند بيش از ديگران با
خواهر و برادر خود دچار اختلاف مي شوند.
نقش خانواده
پژوهش ها نشان مي دهد كه وظايف خانوادگي نيز مي تواند بر درگيريهاي خواهر و
برادر موثر باشد. اين پژوهش ها همچنين بيان مي كند كه احتمال رقابت هاي خواهر و
برادري در شرايطی بسيار ضعيف است. از جمله هنگامي كه پدر و مادر در پي يافتن
راه حل هايي براي روبه رو شدن با مشكلات روزانه و رودر رويي با ناملايمات به
روش هايي كاملا انساني، ثمر بخش و به دور از خشونت باشند. دوم اینکه قانون
خانوادگي كلي با پذيرش همگاني وجود داشته باشد كه هرگونه برخورد فيزيكي و توهين
را ناپسند بداند.
سينما و تلويزيون؛ پژوهش ها گواه آن است كه ديدن تصاوير خشونت آميز سينما و
تلويزيون خطر رفتارهاي تهاجمي را در ميان كودكان افزايش مي دهد. اين امر به ويژه
در مورد كودكاني كه بيش از اين مستعد چنين رفتارهايي بوده اند صادق است. افزون
بر آن تلويزيون و فيلم ها مي توانند ارتباطات خواهر و برادري را به تصوير بكشند. با
در نظر گرفتن اين موارد، كم كردن تعداد برنامه هاي خشونت آميزي كه كودكان تماشا
مي كنند، شايد بتواند مفيد باشد. اگر کودكان اين نوع برنامه ها را تماشا مي كنند
همراهشان شويم و درباره آنچه مي بينند با آنها صحبت كنيم.
درك بهتر از رقابت هاي خواهر و برادري كمك مي كند تا در هنگام دادو فرياد فرزندان
بتوانيم آنها را راهنمايي كنيم.
البته در این مسیر باید نکاتی را رعایت کرد از جمله :
به مشاجرات کودکان، اصلا واكنش نشان ندهيم. تنها هنگامي كه خطر آسيب هاي بدني
وجود دارد، در مشاجرات شان دخالت كنيم.
كودكانمان را تشويق كنيم تا در هنگام بحران، خودشان تصميم بگيرند. اگر قصد مداخله
داريم، سعي كنيم مشكلات را همراه آنها حل كنيم.نه براي آنها كودكان را از هم جدا كنيم
تا آرام شوند، سپس آنها را متقاعد كنيم به توافق برسند كه از دعوا دست بردارند يا
اختلاف را حل و فصل كنند.
ياد پافشاري نكنيم تا برپاكننده ي دعوا را بشناسيم، هردو نفر را مقصر بدانيم، يعني
هركس درگير بوده به نوعي پاسخگو است.
اگر درگيري هاي كودكانمان پي در پي تكرار مي شود، جلسات هفتگي ترتيب دهيم و در
آن قوانين خانوادگي مان را درباره اين درگيري ها به ياد آنها بياوريم و موفقيت هاي
خانواده مان را در كاهش جنگ و دعوا گوشزد نماييم.
مقايسه كردن مي تواند باعث درگيري ميان كودكان شود .كودكان نيز همانند بزرگسالان
از مقايسه كردن رنج مي برند مخصوصا مقايسه اي كه همراه با سرزنش باشد. ويژگي
هاي هر فرد تشكيل دهنده شخصيت و روحيه اوست و به هر ترتيب بايد مورد احترام
قرار گيرد.
منبع:سایکولوجی نی نی وبلاگ
مطالب مفید:
فرزند اولتون در ارتباط فرزند دوم
فرزند اولتون در ارتباط فرزند دوم(قسمت دوم)
دعوای خواهر برادری بچه ها
دعوای خواهر برادری بچه ها(قسمت دوم)
