دلبستگی ایمن و ناایمن

دلبستگی ایمن و ناایمن : دلبستگی پدر و مادر به فرزند از همان اول زندگی به

وجود می آید.دلبستگی فرزندان به والدین هر چقدر زیاد تر شود سخت تر است زیرا

تنها ماندن کودکان در آینده یا زمان مدرسه رفتن برایشان سخت خواهد بود. دلبستگی

ایمن و ناایمن

یک کودک ۲ ساله با دلبستگی ایمن باید بتواند دقایقی از مادر دور شود و بازی کند بدون

این که دچار اضطراب شود و پس از بازگشت مادر ابراز ناراحتی نکند.

در صورتی که یک کودک ناایمن با کوچک ترین تغییری که در محیط پیرامونش رخ

می دهد، دچار اضطراب شدید می شود و با گریه و سر و صدا جلب توجه می‌کند.

این پیوند عاطفی که به نظر بسیار ساده و عادی می آید نقش بسیار مهمی در مراحل

بعدی رشد کودک دارد و ریشه امنیت، استقلال و هویت وی را آبیاری می کند.

حتی در مواردی کودک قادر به مخالفت کردن با والدین نیست و پدر و مادر از این بابت

خوشحال هستند که فرزندی دارند که همیشه موافق است در حالی که این علامت

هشدار دهنده است. زیرا یک کودک باید طی مراحل رشد روانی خود از ۲ سالگی به بعد

«نه» بگوید. این مخالفت نشانه احساس امنیتی است که دارد بنابراین مخالفت نکردن

نشانه احساس ناامنی کودک تلقی می شود.

منع کودک از کاری

بعضی از والدین از ترس این که بچه هاشون خرابکاری نکنند اونا رو از انجام

هرکاری منع میکنند و کلا کلامشون در نفی و نه گویی به عمل فرزندان است!

درسته که در اون زمان میتوانند جلو خرابکاری رو بگیرند ولی بزرگترین ضربه رو به

آینده و روان بچه میزنند چون یادگیری تنها منوط به حوزه زبان نمیشود و در آینده این

بچه جسارت و کنجکاوی خودش رو از دست میده و به جاش یک انسان محافظه کار و

خنثی شکل میگیره .

بچگی یعنی کنجکاوی و شرارت و جستجو و تحرک

منبع: سایکولوجی نی نی وبلاگ

مطالب مفید: