تاثیر مشکلات فرزندپروری و تربیت کودک بر والدین

تاثیر مشکلات فرزندپروری بر والدین

مسلما انسان برای بدست آوردن هر چیزی باید از چیز دیگری بگذرد مثلا اگر لذت موفقیت را می خواهیم باید از لذت خوش گذرانی و بیکاری بگذریم و سختی کار و تلاش را به جان بخریم . 

پس بدیهی است که اگر به ثمر نشستن فرزندان را می خواهیم اگر از لذت و شیرینی های وصف ناشدنی بچه دار بودن می خواهیم بچشیم ، گریزی از سختی و مشکلات فرزندپروری و تربیت کودک نیست .

البته استرس ها و مشکلات فرزندپروری که برای هر پدر و مادری وجود دارد گاهی بی تاثیر هم نیست و این مطلب یعنی استرس های فرزندپروری موضوعی است که رابین سایمون استاد دانشگاه ایالتی فلوریدای آمریکا مطالعاتی پیرامون آن انجام داده است.

این مطالعه و تحقیق که در مجله «سلامت و رفتار اجتماعی» انجمن جامعه‌شناسی آمریکا به چاپ رسیده است ، نشان می‌دهد که والدین نسبت به افرادی که فرزند ندارند از سطح بسیار بیشتری از افسردگی برخوردارند.

یک نکته : البته این مطالعه چون در جامعه آمریکا انجام گرفته است احتمال اینکه در جامعه ای دیگر روایی نداشته باشد وجود دارد. پس باید در کاربرد این نتایج کمی ملاحظه نمود.

در زیر، برگزیده‌ای از یافته‌های این مطالعه آورده شده است:

1- بعضی از والدین نسبت به بعضی دیگر، دارای سطح بالاتری از افسردگی هستند. آن‌هایی که نشانه‌های بیشتری از افسردگی بروز داده‌اند عبارتند از:

• والدین فرزندان بالغی که در خانه زندگی می‌کنند.
• والدین فرزندان بالغی که در خانه زندگی نمی‌کنند.
• والدینی که حضانت از فرزندان خردسالشان را بر عهده ندارند.

2- والدینی که نشانه‌های کمتری از افسردگی را بروز داده‌اند عبارتند از:

• والدینی که با فرزندان خردسال زندگی می‌کنند.
• والدینی که با فرزند خوانده‌های خردسال زندگی می‌کنند.
• والدینی که با نوه‌های خردسال خود زندگی می‌کنند.
  (این یافته‌ها، تعجب برانگیز و برخلاف تصورات قبلی است.)

3- والدینی که با هم زندگی می‌کنند نشانه‌های کمتری نسبت به والدینی که از هم جدا شده‌اند دارند.

4- زنان و مردان به یک اندازه تحت تاثیر افسردگی قرار می‌گیرند. این یافته برای خود پژوهشگران نیز شگفت‌آور بود زیرا با یافته‌های قبلی مبنی بر این که زنان بیشتر در معرض عوارض فرزندپروی هستند ناسازگار و متناقض بود.

5- یکی دیگر از نتایج شگفتی‌آور این بود که نشانه‌های افسردگی و استرس با بزرگ شدن بچه‌ها و ترک خانه از بین نمی‌رود. پژوهشگران عقیده دارند که این امر بدین خاطر است که والدین همچنان نگران فرزندانشان هستند و تنها شکل نگرانی آن‌ها تغییر می‌کند. آن‌ها پس از بزرگ شدن فرزندانشان نگران وضعیت کاری، ازدواج و … آن‌ها هستند.

پژوهشگران عقیده دارند والدین نسبت به سایر مردم نگرانی بیشتری دارند. والدین همیشه نگران فرزندانشان هستند، از آن زمان که کودک چند ماهه هستند تا وقتی که دندان در می‌آورند، راه می‌افتند و … تا هنگامی که امتحان ورود به دانشگاه می‌دهند، به دنبال کار می‌گردند، به دنبال شریک زندگی می‌گردند، تا موقعی که خودشان بچه‌دار شوند. البته این بدان معنی نیست که والدین از وجود فرزندانشان لذت نمی‌برند امّا عوارض هیجانی ناشی از فرزندپروری و تربیت کودک بسیار بالاست.

یکی دیگر از چیزهایی که مشکل بیشتری برای والدین به وجود می‌آورد این است که مردم کمتر از مشکلات تربیت کودک و فرزندپروری صحبت می‌کنند و از میزان حمایت مورد نیاز برای انجام آن غافلند. این مقاله به والدین کمک می‌کند که دریابند نقش چالش برانگیزی را بر عهده دارند و آن‌ها را تشویق می‌کند که به جستجوی حمایت‌های اجتماعی و مواظبت بیشتر ازخود برآیند.

منابع:

ترجمه: کلینیک الکترونیکی روان‌یار

“Parenting Stress and Depression”, Elizabeth Scott,
http://stress.about.com

مهکام مجله اینترنتی آموزش خانواده