انواع خلق و خوی کودکان- قسمت دوم

در قسمت اول انواع خلق و خوی کودکان با 4 نوع از خلقیات بچه ها آشنا شدیم و در این بخش می خواهیم 5 نوع خلق و خوی دیگر کودکان را به شما معرفی کنیم:

می توانید از قسمت اول انواع خلق و خوی کودکان شروع به مطالعه نمایید.

انواع خلق و خوی کودکان

5. انطباق پذیری (سازگاری)

تطبیق با موقعیتهای جدید، زمان مورد نیاز برای پذیرفتن تغییرات در برنامه یا جریان عادی. مدت زمانی که کودک برای سازگاری با افراد یا موقعیت جدید نیاز دارد.

این صفت برخلاف نزدیکی ـ اجتناب٬ به معنی سازگاری٬ پس از واکنش اولیه به تغییرات است.

کودکان انطباق پذیر معمولاً اوقات آسوده و راحتی را سپری می کنند٬ آنها تمایل دارند مطابق اوضاع پیش بروند. در مدرسه آنها آماده پذیرفتن تغییرات هستند.

در عین حال٬ این کودکان آماده گرایش به رفتارها و ارزشهای نامطلوب همسالان خود نیز دارند.

کودکان جدی که انطباق پذیری کمتری دارند٬ شاید کمتر آماده ی پذیرش جریانات منفی باشند٬ هر چند ممکن است خود را درگیر موقعیت های پر دغدغه و دشوار کنند.

مشکلی بالقوه در کلاسی که تغییرات مکرری در آنجا صورت می گیرد٬ که البته تعداد این تغییرات در پایه های بالاتر افزایش پیدا می کنند.

6.وضعیت روانی/ حالت روحی

گرایش کلی به سوی خرسند بودن یا ناکام ماندن. (دیدگاه کودک به جهان)

هنگامی که کودکان انواع هیجانات و واکنشها از قبیل خوشرویی تا افسرده بودن، خونگرمی تا بدخلقی را به نمایش میگذارند، زمینه بروز یک حالت کلی مثبت یا منفی در آنها مهیا می شود.

کودک منفی ممکن است به سختی توسط اعضای خانواده، معلمان و همسالانش پذیرفته شود.

این میتواند برای مراقبان او مشکل ایجاد کند، چرا که باید اختلال واقعی را از حالت روحی او تمیز و تشخیص دهند.

کودکی که همواره در حالت روانی خوبی به نظر میرسد، به راحتی تطابق پیدا میکند، ولی ممکن است با تجربیات زندگی خود برخورد درستی نداشته باشد.

7.شدت واکنش

میزان انرژیی که کودک در واکنش ها نشان می دهد یا میزان انرژی و قدرتی که برای بیان احساساتش صرف می کند.

کودکی که واکنش شدید دارد٬ با صدای بلند میخند و گریه می کند. اشیا را دوست دارد یا از آنها متنّفر است و نسبت به آنها هیجانی شدید نشان می دهد.

بنابراین آسان است که بداند اشیا در چه موقعیتی هستند. ولی کودکی که واکنش شدید ندارد٬ در زمان ابراز هیجانات خود٬ انرژی والدین یا معلمش را به شدت میخشکاند.

کودکانی هستند که واکنش ملایمی دارند و واکنش احساسی خود را نسبت به هیجانات آن چنان شدید یا ضعیف ابراز نمی کنند.

سر و کار داشتن با کودکانی که واکنش ضعیفی دارند آسانتر است٬ ولی والدین و معلمها باید ماهرانه علائم مربوط به مشکلات این کودک را شناسایی کنند.

8. پایداری – تداوم

توانایی انجام دادن تکالیف بدون حواسپرتی٬ با وجود وقفه ها یا ناکامیهای درسی (پایداری در انجام دادن یک کار یا نداشتن پشتکار).

پایداری زیاد مستقیماً با پیشرفت در تحصیلات آکادمیک مرتبط است.

کودکی که پایداری زیادی دارد٬ هر چند امکان دارد به حد کمال برسد٬ ولی نمیتواند خود را قانع کند تا بپذیرد که کارش را به پایان رسانده است.

او مایل نبست تکلیفش را به معلم تحویل دهد٬ چرا که احساس میکند آن را به اندازه کافی خوب انجام نداده است.

کودک با پایداری کم ممکن است در مدرسه با مشکل روبه رو شود، چراکه انگیزه کافی برای ادامه کار ندارد، به خصوص هنگامی که تکلیف سختی داشته باشد.

به آسانی دست از کار میکشد یا تقاضای کمک میکند، بدون اینکه مستقلانه سعی کند یا بتواند خود را به تمرکز و انجام دادن تکالیف ناتمام وادار کند.

9. حواس پرت

گرایش به منحرف شدن توسط صدای بیرون یا وقفه های ایجاد شده

حواسپرتی، مخالف پایداری نیست. ممکن است کودک به آسانی حواسش پرت شود و بعد از آن به سرعت به موضوع مورد بحث برگردد.

کودک حواسپرت میتواند به همه چیز توجه داشته باشد، به هر چیزی که پیرامون او میگذرد، حتی به افکار و رؤیاهای عادی خودش.

در نقطه مقابل این رفتار، بچه ای هم هست که میتواند با وجود وقفه ایجاد شده متمرکز شود و به محرک های خارجی پاسخ ندهد.

نکته مهم این است که هر قدر این درجه بندیها در دو انتها قرار داشته باشد٬ بزرگ کردن کودک چالش برانگیزتر خواهد بود.