اشتباهات والدین در روابط دوستی دختر و پسر
در مطلب نقش والدین در روابط دوستی دختر و پسر چیست ؟ به بررسی معضل دوستی با جنس مخالف و نقش خانواده در این موضوع پرداخته شد . و حال در این مطلب به اشتباهات والدین در روابط دوستی دختر و پسر می پردازیم :
1- عدم آموزش صحیح والدین به فرزندان در مورد جنس مخالف
اغلب نوجوانان در سنین دوازده ـ سیزده سالگی، به دلیل بیداری غریزه جنسی نسبت به جنس مخالف مشغولیت ذهنی پیدا می کنند و می خواهند بدانند که جنس مخالف آنها چگونه آدمی است.
اگر در این شرایط به آنها درست اطلاعات داده نشود ، به علت کنجکاوی به سمت دوستان و اطرافیان می روند تا پاسخ پرسش هایشان را دریافت نمایند. به همین دلیل یا با اطلاعات غلط دوستان و سایت ها و یا با دوستی های خطرناك با جنس مخالف مواجه می شوند.
در دین اسلام برای برخوردهای فرهنگی و اجتماعی زن و مرد با یكدیگر حدود مشخص شده است و برخورد آنها در قالب این حدود هیچ مشكلی ندارد
2- محدود کردن مطلق فرزند در برخورد با جنس مخالف توسط خانواده
گاه خانواده ها نوجوان خود را از هرگونه برخورد با جنس مخالف محروم کرده و آنها را به شدت از این امر باز می دارند زیرا هر گونه ارتباطی با جنس مخالف را برخلاف شرع و گناه می دانند. در حالیكه در دین اسلام برای برخوردهای فرهنگی و اجتماعی زن و مرد با یكدیگر حدود مشخص شده است و برخورد آنها در قالب این حدود هیچ مشكلی ندارد.
3- نبود کانون محبت در خانواده
برقراری پیوند روحی و عاطفی عمیق بین والدین و فرزندان از اهمیتی خاص برخوردار است. این پیوند سبب می شود که بسیاری از نیازهای روحی و عاطفی فرزندان در محیط خانواده برآورده شود و آنان دچار کمبودهای عاطفی نگردند. خانواده ها بايد بستري فراهم كنند تا دختر خانم ها به راحتي مسائل خود را با آنها در جريان بگذارند تا نيازهاي عاطفي شان برطرف شد.
افرادی که از چنین روابط روحی سالمی در محیط خانه محرومند، دچار كمبود محبت و عاطفه شده و برای جبران کمبودهایشان به سوی دوستی با جنس مخالف برای تامین نیاز به محبت شان پیش می روند. البته گرایش به این نوع دوستی ها در دختران بیشتر از پسرها می باشد.
4- سختگیری خانواده در مورد ازدواج
متاسفانه برخی از والدین در زمینه ازدواج فرزندانشان تنها به بهانه اینكه بزرگتر و با تجربه ترند و هدفشان خوشبختی و سعادت آنهاست اقدام به تصمیمات و اعمالی می كنند كه برخلاف رضایت فرزندانشان بوده و گاه حتی سعادت را از زندگی آنها دور می كند و مشکلات فراوانی بر سر راه ازدواجشان فراهم می آورد.
از این رو اغلب فرزندانی که در چنین خانوادههایی رشد میکنند برای رهایی از فشارهای روحی حاصله از تحمیل خواستههای نابجای اطرافیان و به نوعی پیاده کردن اهداف خود در زندگی، ناخواسته تن به دوستیها و عشق های کاذب و ازدواج های این چنینی می دهند.
اگر ارتباط و ابراز علاقه قبل از ازدواج ، بدون نظارت پدر و مادر باشد، قطعا مسایل و مشکلاتی را ایجاد میکند و ادامه زندگی مشکل میشود. شاید زوجها در یک، یا ۲ ماه اول پس از ازدواج، احساس رضایت کنند، اما پس از آن مشکلاتی به وجود میآید. مثلا به یاد دوست قدیمی خودشان میافتند و این مسأله، زندگی را با مشکلاتی مواجه میکند و تفاهم و صمیمیتها را کم می کند.
در آن زمان مطمئنا زن و مرد دیگر حرف جدیدی را نمیتوانند به هم بگویند. دیگر نمیتوانند نیازهای عاطفی یکدیگر را برآورده کنند، چون این نیازها را قبل از ازدواج برآورده کردهاند. نظارت و آگاهی پدر و مادر میتواند از ایجاد چنین شرایطی جلوگیری کند.
اگر پدر و مادر از روابط خبر داشته باشند و بدانند پسر مقابل، شرایط لازم برای ازدواج را ندارد، می توانند با شیوههای مناسب، مانع تشکیل یا ادامه این روابط شوند. مشکل این است که این آگاهی در خانوادهها وجود ندارد و پس از مدتی که با خبر میشوند، راه برگشتی برای آنها وجود ندارد که مطمئنا نتایج آن منفی خواهد بود.
جلوی این ارتباطها را نمیتوان گرفت؛ نمیتوان تلفن و اینترنت را جمعآوری کرد. کنترل و نظارت پدر و مادر مهم است. اگر شرایط تربیتی و اعتماد در خانواده باشد، فرزندان می توانند خانواده و به خصوص مادر را از این ارتباط آگاه کنند.
پدرها و مادرها میتوانند در همان ابتدای شروع این ارتباط، جلوی توسعه آن را بگیرند. بیشترین آسیبی که خانوادهها قبل از ازدواج متحمل میشوند، ارتباطات بیحدی است که بدون نظارت انجام میگیرد.
در ادامه شما را به خواندن آمار جالب مربوط به دوستی های دختر و پسر دعوت می کنیم .
منبع : میگنا