تحریف های شناختی سه گانه در اختلال اضطراب فراگیر

تحریف های شناختی سه گانه در اختلال اضطراب فراگیر

مثال هایی از تحریف های شناختی سه گانه در اختلال اضطراب فراگیر

۱) افکار خودآیند تحریف شده

?فاجعه سازی: “اتفاق وحشتناکی برای من پیش می آید”، “می ترسم به یک بیماری لاعلاج مبتلا شده باشم.”
?برچسب زنی: “من یک بازنده ام”. “رئیس من یک دیکتاتور است.”
?تفکر دوقطبی (همه یا هیچ): “من همیشه مضطربم”، “من هیچ وقت احساس آرامش نکرده ام.”
?تعمیم افراطی: “من نمی توانم اضطرابم را کنترل کنم. هیچ چیز را نمی توانم مدیریت کنم.”

۲) مفروضه های ناکارآمد

?”باید هرچه سریع تر و برای همیشه از اضطراب خلاص شوم.”
?”اضطراب و نگرانی مضر است.”
?”اگر مردم بداند من مضطربم، من را طرد خواهند کرد.”
?”اضطراب نشانه ی ضعف است، نباید هیچ گاه ضعیف باشم.”
?”نباید مضطرب شوم.”

۳) طرحواره های ناسازگار

?تهدید بدنی: “اضطراب، یعنی این که من به یک بیماری طبی مبتلا هستم.”
?تحقیر: “اگر اضطراب داشته باشم مردم مرا مسخره می کنند.”
?کنترل: “اگر نتوانم اضطرابم را به طور کامل کنترل کنم، به این معنی است که هیچ کنترلی بر آن ندارم.”
?خودمختاری: “داشتن اضطراب به معنی ضعف و وابستگی من است. به تنهایی نمی توانم از پس کارها برآیم.”
? رهاشدگی: “من احساس رهاشدگی می کنم.”