آموزش مسئولیت پذیری به فرزندان برگرفته از كتاب واقعیت درمانی

آموزش مسئولیت پذیری به فرزندان

كتاب واقعیت درمانی یکی از کتاب های بسیار معروف در نزد مشاوران و روانشناسان می باشد که آقای ویلیام گلسر نوشته است و دکتر علی صاحبی آنرا ترجمه نموده اند. www.mehcom.com

سایت مشاوره آنلاین مهکام متن زیر برگرفته را که برگرفته از این کتاب مفید و ارزشمند می باشد را توصیه می کند :

والدینی که حاضر باشند ناراحتی،خشم و قهر شدید فرزند خود را تحمل کنند ولی همچنان محکم او را در مسیر مسئولیت پذیری نگه دارند،در حقیقت درسی به او می دهند که در تمام زندگی کمکش خواهد کرد.

والدینی که چنین کاری نمیکنند، در حقیقت سرمشقی برای مسئولیت گریزی آینده او در اختیارش می گذارند؛ الگویی که کودک را از ارضای نیازهایش، و به تبع آن، احساس ارزشمندی باز می دارد.

والدین نه تنها بايد فرزندان خود را در مسیر درست هدایت کنند، بلکه باید سرمشق باشند و در عمل به کودک نشان دهند که توانایی دارند در مسیر درست مسئولیت پذیری گام بردارند.

والدینی که خود انضباط ندارند نمی توانند در منضبط کردن فرزند خود موفق شوند. پدر و مادری که وقت خود را پای تلویزیون میگذرانند، هیچ کتاب نمی خوانند یا در رفتار و کردار خود به کارگیری هوش و خرد را به عنوان یک ارزش متجلی نمی کنند، در آموزش درست و نشان دادن ارزش رفتار خوب در مدرسه و تشویق به مطالعه موثر چندان موفق نخواهند بود.

کودکی که از دو شیوه نمونه عملی یا آموزش مستقیم از والدینش چیزی نیاموزد، به آن ها احترام نخواهد گذاشت. www.mehcom.com

اگر آن ها در قبال فرزند خود همچنان کوتاهی کنند، ممکن است فرزندشان حتی آن ها را دوست هم نداشته باشد؛ زیرا از یک دیدگاه، آن ها او را از فرصت یادگیری ارضای نیازهایش محروم کرده اند.

هنگامی که انضباط مستدل و برای کودک قابل فهم باشد و هنگامی که رفتار خود والدین با انتظاراتی که از فرزندان دارند همخوانی داشته باشد،فرزندان دوستشان خواهند داشت و به آن ها احترام خواهند گذاشت، هرچند در ظاهر ممکن است این را نشان ندهند.

والدین باید بدانند فرزندانشان به پدر و مادر مسئولیت پذیر نیاز دارند و این که اگر شیوه مسئولیت پذیرانه را در پیش گیرند هرگز باعث احساس بیگانگی همیشگی فرزندان با خودشان نخواهند شد.

درک این واقعیت ساده می تواند کمک بزرگی به والدین برای آموزش مسئولیت پذیری به فرزندان باشد.

منبع: كتاب واقعیت درمانی
نوشته ویلیام گلسر
ترجمه دکتر علی صاحبی